رابطه ذهن آگاهي و خودكارآمدي ادراك‌شده با بهزيستي ذهني در بين بيماران سرطاني بيمارستان‌هاي شهر تبريز

The relationship between mindfulness and perceived self-efficacy with subjective well-being among cancer patients in Tabriz hospitals

مقدمه: بهزيستي ذهني يكي از سازه‌هاي مهم بهداشت روان در بين بيماران سرطاني است كه شناسايي عوامل روان‌شناختي تأثيرگذار در آن از اهميت شاياني برخوردار است. هدف اين پژوهش رابطه ذهن آگاهي و خودكارآمدي ادراك‌شده با بهزيستي ذهني بيماران سرطاني در بيمارستان‌هاي شهر تبريز است. روش كار: روش پژوهش توصيفي و همبستگي است. نمونه پژوهش حاضر شامل 150 بيمار مبتلابه سرطان بود كه در بيمارستان‌هاي تبريز در سال 1395بستري بودند كه از روش نمونه‌گيري در دسترس استفاده شد. نمونه مورد مطالعه به پرسشنامه‌هاي بهزيستي ذهني(مولوي) و ذهن آگاهي بائر(Baer)و خود كارآمدي عمومي شوارزر (Schwarzer) پاسخ دادند. داده‌ها با استفاده از همبستگي پيرسون و تحليل رگرسيون خطي به‌منظور آزمون فرضيه‌ها مورد تحليل قرار گرفت. يافته‌ها: نتايج نشان داد بين ذهن آگاهي با بهزيستي ذهني(0/01=sig) و خود كارآمدي ادراك‌شده با بهزيستي ذهني(0/01=sig)رابطه مثبت و معنادار وجود دارد. يافته‌ها نشان داد كه ذهن آگاهي 2/17 درصد و خودكارآمدي ادراك‌شده 00/27 درصد بهزيستي ذهني در بيماران سرطاني مورد را تبيين مي‌كنند. نتيجه‌گيري: يافته‌هاي پژوهش حاضر نشان داد متغير اثرگذار ذهن آگاهي و خودكارآمدي ادراك‌شده در تبيين بهزيستي ذهني بيماران سرطاني نقش مهمي دارد. ازاين‌رو، پيشنهاد مي‌شود روانشناسان در برنامه‌هاي پيشگيرانه و مداخله­گرانه خود جهت ارتقاي سلامت روان و بهزيستي ذهني بيماران سرطاني توجه ويژه‌اي به اين سازه‌هاي خودمراقبه­اي داشته باشند.

Introduction: Subjective well-being is one of the important constructs of mental health and identifying the factors affecting it is of paramount importance. Hence, the purpose of this study was to predict the subjective well-being of cancer patients based on mindfulness and perceived self-efficacy. Methods: In this descriptive-correlational study, 150 cancer patients of in Tabriz hospitals were selected through convenience sampling in 2016. Data collection tools included three valid and reliable scales: Molavi’s subjective well-being, Baer’s mindfulness, and Schwarzer’s self- efficacy. Data were analyzed using Pearson correlation coefficient and regression analysis. Results: Findings showed that there was a significant positive correlation between mindfulness, perceived self-efficacy and subjective well-being (sig=0/01). Regression analysis indicated that mindfulness 17/20% and perceived self-efficacy 27/00% predicting of it. Conclusion: Increased mindfulness and perceived self-efficacy can be used to enhance cancer patients’ subjective well-being as well as to improve their life satisfaction. Hence, it is suggested psychologists in their prevention and intervention programs in order to promote mental health and subjective well-being of cancer patients pay special attention to self-care.