بررسي مقايسه اي ميزان به كار گيري مهارت هاي مقابله اي در بيماران(زنان) مبتلا به ام اس عضو و غير عضو در گروه همتايان

Study on the amount of coping skills used by MS sufferers as member and non-member of peer support group

مقدمه: مولتيپل اسكلروزيس(ام اس) شايع ترين علت ناتواني هاي نورولوژيك در بالغين جوان در نظر گرفته مي شود، مطالعات نشان مي دهد بيماران مبتلا به ام اس در مقايسه با افراد سالم كمتر از روش هاي مقابله اي مساله مدار استفاده مي كنند، به نظر مي رسد حمايت اجتماعي مي تواند در به كارگيري روش هاي مقابله اي موثر باشد. مطالعه حاضر به منظور مقايسه ميزان به كارگيري مهارت هاي مقابله اي در بيماران مبتلا به ام اس عضو و غير عضو در گروه همتايان انجام شد. روش كار: اين مطالعه يك مطالعه توصيفي تحليلي از نوع مقطعي بود كه در سال 1395 و در محل انجمن ام اس زنجان انجام شد. در اين مطالعه 30 نفر از بيماران زن عضو و 60نفر از بيماران زن غير عضو در گروه همتايان به صورت تصادفي بدون جايگزاري انتخاب شدند. ابزار گرداوري اطلاعات شامل پرسشنامه جمعيت شناختي و پرسشنامه مهارت هاي مقابله اي جالوويس بود. آناليز داده ها با استفاده از آزمون هاي آماري تست دقيق فيشر و تي – تست انجام گرفت. يافته ها: مقايسه ميزان به كارگيري مهارت هاي مقابله اي در دو گروه عضو و غير عضو در گروه همتايان نشان داد كه ميزان به كارگيري مهارت هاي مقابله اي هيجان مدار در دو گروه اختلاف معنا داري با يكديگر نداشتند(0/735)، در حالي كه دو گروه در ميزان به كارگيري مهارت هاي مقابله اي مساله مدار با يكديگر اختلاف معنا داري داشتند و افراد عضو در گروه همتايان نسبت به افراد غير عضو از مهارت هاي مقابله اي مساله مدار استفاده بيشتري مي كردند(0/009). نتيجه گيري: حمايت گروه همتايان موجب افزايش به كارگيري مهارت هاي مقابله اي مساله مدار مي شود، بنابراين تشويق به عضويت ساير بيماران در گروه همتايان مي تواند براي بيماران مفيد باشد.

Introduction: Multiple Sclerosis (MS) is the most common illness causing neurological inabilities in young adults. Ability of the ill person to use coping skills is an important factor that can help to reduce stress and to manage the increasing challenges caused by this debilitating illness. The present study focuses on comparing the amount of coping skills used by MS sufferers who are and are not the members of a peer support group. Method of the study: method of the study was descriptive-analytical. The study was conducted in Multiple Sclerosis Society of Zanjan City during the year 2016. Simple random sampling without replacement was conducted on 30 MS sufferers who were the members and 90 others who were not the members of peer support group. Data gathering tool included demographic questionnaire and Jalowiec coping skills questionnaire. Fisher’s exact test and t-test were used to analyze the data. Findings: comparison on the amounts of coping skills used by the member and non-member patients in the peer support group revealed that they differed insignificantly (0.735) in terms of excitement-oriented, and significantly in terms of problem-oriented coping skills. Furthermore, the member patients used more problem-oriented coping skills than the non-member patients (0.009). Conclusion: peer support has an increasing effect on the use of problem-oriented coping skills. Thus, it will be helpful to encourage patients to be a member of the peer support group.