اثربخشي آموزش هوش اخلاقي بر بهزيستي روانشناختي دانش‌آموزان مقطع متوسطه دوم

The Effectiveness of Educating Moral Intelligence on Psychological Well-being of the Secondary School Students

زمينه و هدف: هوش اخلاقي يكي از متغيرهاي مهم و تأثيرگذار در بسياري از ويژگي‌هاي رواني از جمله بهزيستي روانشناختي است. بر اين اساس پژوهش حاضر با هدف تعيين اثربخشي آموزش هوش اخلاقي بر بهزيستي روانشناختي دانش‌آموزان مقطع متوسطه دوم شهر باغ‌ملك انجام شده است. مواد و روش‌ها: پژوهش حاضر يك مطالعه نيمه‌تجربي با طرح پيش‌آزمون و پس‌آزمون بود كه روي دانش‌آموزان مقطع متوسطه دوم دبيرستان‌هاي شهر باغ‌ملك در سال تحصيلي 97-1396 انجام شد. ابزار اين پژوهش پرسشنامه 54 سؤالي بهزيستي روانشناختي (Ryff) بود. پس از انتخاب تصادفي دو دبيرستان دخترانه و پسرانه، از ميان كساني كه تراز كم‌تر از ميانگين را كسب نمودند، تعداد 60 نفر به ‌صورت تصادفي در دو گروه مداخله و كنترل قرار گرفتند. گروه مداخله هشت جلسه 90 دقيقه‌اي، آموزش گروهي هوش اخلاقي دريافت نمودند. داده‌ها با استفاده از آزمون‌هاي تي مستقل و به وسيله نرم‌افزار SPSS 22 تجزيه و تحليل شد. يافته‌ها: آزمون تي مستقل تفاوت معني‌داري را بين ميانگين بهزيستي روانشناختي در مرحله پيش‌آزمون، بين گروه‌هاي مداخله (24/19±210/60) و كنترل (26/33±20580) نشان نداد (1/60=t و 0/05

Background and Aim: Moral intelligence is one of the important and influential variables in many psychological characteristics, including psychological well-being. This study aimed to determine the effectiveness of educating moral intelligence on psychological well-being of the students of secondary schools in Baghemalek, Iran city. Materials and Methods: This study is a semi-experimental research with pre-test and post-test design, which was done on the students of secondary schools of Baghemalek city in the academic year of 2017-18. The Riff’s psychological well-being questionnaire was used for data collection. After randomized selection of two secondary schools, pre-test was done using Riff’s psychological well-being questionnaire. Among those who acquired lower score than average, 60 students were randomly assigned to intervention and control groups. The intervention group received eight sessions group education of moral intelligence. After post-test, data were analyzed by independent t-test using SPSS 22 software. Findings: Independent t-test did not show significant difference between the mean score of psychological well-being of the intervention (202.4±24.19) and control (205.85±26.33) groups (t=1.60, p>0.05), in the pre-test phase. After educational intervention, the mean difference of psychological well-being in intervention group was significantly more than control group (P≤0.01). Conclusion: According to the findings and considering the need of society to healthy, productive and healthy people, it is recommended to educate students on moral intelligence.