طﺮاﺣﯽ ﺷﺒﮑﻪ ﭘﺎﯾﺶ اﯾﺴﺘﮕﺎهﻫﺎي ﺑﺎران ﺳﻨﺠﯽ ﺑﺎ اﺳﺘﻔﺎده از ﺗﺌﻮري ﺑﯽ ﻧﻈﻤﯽ (ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﻣﻮردي: ﺣﻮﺿﻪ درﯾﺎﭼﻪ اروﻣﯿﻪ)

ﻃﺮاﺣﯽ ﺳﺎﻣﺎﻧﻪﻫﺎي ﭘﺎﯾﺶ ﮐﯿﻔﯽ و ﮐﻤﯽ ﻣﻨﺎﺑﻊ آب ﻫﻤﻮاره ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﯾﮑﯽ از ﻣﻮﺿﻮﻋﺎت ﭘﯿﭽﯿﺪه در زﻣﯿﻨﻪ ﻣﻨﺎﺑﻊ آب و ﻣﺤﯿﻂ زﯾﺴﺖ ﻣﻄﺮح ﺑﻮده اﺳـﺖ. ﻃﺮاﺣﯽ اﯾﻦ ﺳﺎﻣﺎﻧﻪﻫﺎ ﺑﺮاي دﺳﺘﯿﺎﺑﯽ ﺑﻪ اﻃﻼﻋﺎت ﭘﺎﯾﻪ ﮐﻤﯽ و ﮐﯿﻔﯽ ﺻﻮرت ﻣﯽﮔﯿﺮد، در ﺣﺎﻟﯽ ﮐﻪ ﻓﺮآﯾﻨﺪ ﻃﺮاﺣﯽ ﺧﻮد ﻧﯿﺎزﻣﻨﺪ اﯾـﻦ اﻃﻼﻋـﺎت ﭘﺎﯾـﻪ اﺳـﺖ. ﻣﻨﻄﻘﻪ ﻣﻮرد ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ در اﯾﻦ ﺗﺤﻘﯿﻖ ﺣﻮﺿﻪ آﺑﺮﯾﺰ درﯾﺎﭼﻪ اروﻣﯿﻪ واﻗﻊ در ﺷﻤﺎل ﻏﺮب ﮐﺸﻮر ﻣﯽﺑﺎﺷﺪ. آﻧﺘﺮوﭘﯽ در ﻟﻐﺖ ﺑﻪ ﻣﻌﻨـﺎي ﺑـ ﯽ ﻧﻈﻤـ ﯽ اﺳـﺖ . در اﯾـﻦ ﺗﺤﻘﯿﻖ از ﺗﺌﻮري آﻧﺘﺮوﭘﯽ ﺟﻬﺖ ﭘﺎﯾﺶ ﺷﺒﮑﻪ ﺑﺎران ﺳﻨﺠﯽ در دوره آﻣﺎري 1984-2011 اﺳﺘﻔﺎده ﺷﺪه اﺳﺖ. ﻫﻢﭼﻨﯿﻦ ﺟﻬﺖ ﺑﺮرﺳﯽ روﻧﺪ ﺗﻐﯿﯿﺮات ﭘﺎراﻣﺘﺮﻫﺎي ﻣﻮرد ﺑﺮرﺳﯽ از آزﻣﻮن ﻣﻦ ﮐﻨﺪال اﺻﻼح ﺷﺪه اﺳﺘﻔﺎده ﮔﺮدﯾﺪ. ﻧﺘﺎﯾﺞ ﺣﺎﺻﻞ از ﺑﺮرﺳﯽ روﻧﺪ ﺗﻐﯿﯿﺮات ﻣﻘﺎدﯾﺮ ﺑﺎرش ﺳﺎﻻﻧﻪ ﺣﻮﺿﻪ درﯾﺎﭼﻪ اروﻣﯿﻪ ﻧﺸﺎن داد ﮐﻪ ﺗﻐﯿﯿﺮات ﻣﻘﺎدﯾﺮ ﺑﺎرش در اﯾﻦ ﺣﻮﺿﻪ در ﻃﯽ دوره آﻣﺎري ﻣﻮرد ﺑﺮرﺳﯽ در ﻣﻘﯿﺎس ﺳﺎﻻﻧﻪ ﮐﺎﻫﺸﯽ ﺑﻮده اﺳﺖ. ﺟﻬﺖ ﺑﺮرﺳﯽ و ﭘﺎﯾﺶ ﺷﺒﮑﻪ ﺑﺎران ﺳـﻨﺠﯽ ﺑﺎ اﺳﺘﻔﺎده از ﺗﺌﻮري ﺑﯽﻧﻈﻤﯽ از روش رﮔﺮﺳﯿﻮن ﺑﺮدار ﭘﺸﺘﯿﺒﺎن ﺟﻬﺖ ﺗﺨﻤﯿﻦ ﻣﻘﺎدﯾﺮ ﺑﺎرش اﺳﺘﻔﺎده ﺷﺪ. ﻧﺘﺎﯾﺞ ﺑﺮرﺳﯽ ﻣﻘﺎدﯾﺮ ﺷـﺎﺧﺺ آﻧﺘﺮوﭘـﯽ در ﺳـﻄﺢ آﺑﺨﻮان ﻧﺸﺎن داد ﮐﻪ ﺗﻨﻬﺎ 1/4 درﺻﺪ ﺳﻄﺢ ﺣﻮﺿﻪ ﻣﻮرد ﺑﺮرﺳﯽ دﭼﺎر ﮐﻤﺒﻮد ﺷﺪﯾﺪ اﻃﻼﻋﺎت ﻣﯽﺑﺎﺷﺪ ﮐﻪ اﺣﺪاث اﯾﺴﺘﮕﺎه ﺟﺪﯾـﺪ در اﯾـﻦ ﻣﻨﻄﻘـﻪ را ﻃﻠـﺐ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ. اﻣﺎ از آﻧﺠﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﺑﯿﺶ از 90 درﺻﺪ ﺳﻄﺢ ﺣﻮﺿﻪ از ﻧﻈﺮ اﻧﺘﻘﺎل اﻃﻼﻋﺎت در ﺷﺮاﯾﻂ ﻣﺎزاد و ﻧﺴﺒﺘﺎً ﻣﺎزاد ﻗﺮار دارد، ﻟﺬا ﻣﻨﻄﻘﻪ ﻣﻮرد ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ از ﭘـﺎﯾﺶ ﻧﺴﺒﺘﺎً ﺧﻮﺑﯽ ﺑﺮﺧﻮردار ﻣﯽﺑﺎﺷﺪ. ﺑﻪ ﻃﻮر ﮐﻠﯽ ﻧﺘﺎﯾﺞ ﺑﯿﺎﻧﮕﺮ ﺑﺎﻻ ﺑﻮدن دﻗﺖ روش ﺑﻬﯿﻨـﻪ ﺷـﺪه رﮔﺮﺳـﯿﻮن ﺑـﺮدار ﭘﺸـﺘﯿﺒﺎن در ﺑـﺮآورد ﻣﻘـﺎدﯾﺮ ﺑـﺎرش ﺳـﺎﻻﻧﻪ اﯾﺴﺘﮕﺎه ﻫﺎي ﺑﺎران ﺳﻨﺠﯽ ﻣﻮﺟﻮد در ﺣﻮﺿﻪ درﯾﺎﭼﻪ اروﻣﯿﻪ ﺑﻮد. ﻧﺘﺎﯾﺞ رﺗﺒﻪﺑﻨﺪي اﯾﺴﺘﮕﺎهﻫﺎي ﻣﻮﺟﻮد در ﻣﻨﻄﻘﻪ ﻣﻮرد ﻣﻄﺎﻟﻌـﻪ ﻧﺸـﺎن داد ﮐـﻪ اﯾﺴـﺘﮕﺎه ﻫـﺎي ژارآﺑﺎد، ﺑﺎداﻣﻠﻮ و اورﺑﺎن رﺗﺒﻪﻫﺎي 1 ﺗﺎ 3 را درﯾﺎﻓﺖ ﮐﺮدﻧﺪ ﮐﻪ ﻧﺸﺎن دﻫﻨﺪه اﻧﺘﻘﺎل و درﯾﺎﻓﺖ اﻃﻼﻋﺎت ﺑﯿﺸﺘﺮ ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﺳﺎﯾﺮ اﯾﺴﺘﮕﺎهﻫﺎ اﺳﺖ