بررسي تاثير آموزش رويكرد كيفيت زندگي درماني بر ابعاد بهزيستي ذهني دانشجويان پرستاري دانشگاه علوم پزشكي تهران

The Effect of Training “ Quality Of Life Therapy” Approach on Dimensions of Subjective Well-being among Nursing Students of Tehran University of Medical Sciences

مقدمه: بهزيستي ذهني مفهومي كلي و يكپارچه است و به ارزيابي و ادراك شخصي افراد از كيفيت زندگي شان اطلاق مي شود. پژوهش حاضر با هدف كلي تعيين تاثير آموزش رويكرد كيفيت زندگي درماني بر ابعاد بهزيستي ذهني دانشجويان پرستاري دانشگاه علوم پزشكي تهران انجام شد. روش كار: پژوهش حاضر مطالعه اي از نوع نيمه تجربي به روش پيش آزمون پس آزمون با استفاده از گروه كنترل و آزمون بود. جامعه اين پژوهش دانشجويان پرستاري سال سوم و چهارم از دانشكده پرستاري مامايي دانشگاه تهران در سال 1396 بودند كه 89 نفر نمونه، به شيوه سرشماري و با توجه به معيارهاي ورود در مطالعه شركت داده شده و با استفاده از جدول اعداد تصادفي در دو گروه كنترل و آزمون قرار گرفتند. پرسشنامه بهزيستي ذهني در دو نوبت توسط گروه كنترل تكميل شد. سپس گروه آزمون پرسشنامه بهزيستي ذهني را در دو نوبت، قبل و پس از انجام مداخله، تكميل نمودند. داده ها با كمك نرم افزار SPSS16، آمار توصيفي (ميانگين و انحراف معيار) و آمار استنباطي (آزمون هاي من ويتني، ويلكاكسون، تي مستقل، پيرسون و آناليز كوواريانس) تحليل شدند. يافته ها: تفاوت آماري معني‌داري بين دو گروه تحت مطالعه از نظر مشخصات جمعيت شناختي يافت نشد. همچنين با توجه به نتايج حاصل از آناليز كواريانس، پس از كنترل اثر نمرات عاطفه‌ي منفي در زمان پايه، نمره‌ي عاطفه‌ي منفي در گروه كنترل از نظر آماري به طور معني‌داري بزرگتر از مقدار آن در گروه آزمون بود (43/5F1,88= و 02/0p=). تفاوت آماري معني‌داري بين دو گروه تحت مطالعه از نظر ميزان عاطفه‌ي مثبت و رضايت مندي در انتهاي مطالعه مشاهده نشد. نتيجه گيري : آموزش كيفيت زندگي درماني مي تواند بر كاهش عاطفه منفي دانشجويان پرستاري موثر واقع گردد.

Introduction: subjective well-being is a general and integrated concept that refers to the self-evaluation and self-perception of one’s quality of life. This study aims to determine The Effect of Training “ Quality Of Life Therapy” Approach on Dimensions of Subjective Well-being among Nursing Students of Tehran University of Medical Sciences Methods: The present research was a quasi-experimental with pretest, posttest, control and experimental group design. The population consisted of third and fourth year nursing students from the Tehran University of Medical Sciences in 2017, 89 Students were chosen by census model and based on the inclusion criteria and were randomly assigned into control and experimental groups. Subjective well-being questionnaire were given to the control group at two times. Then he experimental group also completed Subjective well-being questionnaire at two times, before and after intervention.. Data were analyzed using SPSS16 software, descriptive statistics (mean and standard deviation), and inferential statistics (Mann-Whitney, Wilcoxon, independent t-test, Pearson and covariance analysis). Results: No significant difference was found between the two groups in terms of demographic characteristics. According to the results of covariance analysis, after controlling the effect of negative emotional scores during the baseline, negative emotional score in the control group was significantly higher than the control group (F1,88=43/5,P=0.02). There was no significant difference between the two groups at positive emotion and life life satisfaction level at the end of the study. Conclusion: Training “Quality Of Life Therapy” can be effective in reducing negative of nursing students.