بررسي برنامه‌هاي بازآموزي در بيمارستان‌هاي آموزشي- درماني شهر گرگان از ديدگاه پرستاران

Evaluation of retraining programs from the perspective of nurses in training hospitals of Gorgan, Iran

مقدمه: با توجه به پيشرفت‌هاي روزافزون تكنولوژي و رشد بي‌سابقه‌اي كه در زمينه اطلاعات علوم پزشكي صورت گرفته است، نياز به برنامه‌هاي بازآموزي و بهسازي نيروي انساني پرستاري در وضعيت كنوني براي ارتقاي دانش و مهارت آنان و در نهايت ارتقاي كيفيت خدمات پرستاري در بيمارستان‌ها يك ضرورت است، در نتيجه براي اجراي صحيح، كامل و جامع اين برنامه‌ها، نيازمند بررسي مؤثر آن‌ها مي‌باشد. لذا هدف از اين پژوهش «بررسي برنامه‌هاي بازآموزي در بيمارستان‌هاي آموزشي شهر گرگان از ديدگاه پرستاران» بود. روش: در اين پژوهش توصيفي تحليلي، تعداد 270 پرستار از 4 بيمارستان آموزشي- درماني شهر گرگان در سال 1390 به صورت نمونه‌گيري طبقه‌اي تصادفي مورد مطالعه قرار گرفتند. ابزار جمع‌آوري اطلاعات پرسشنامه خودايفا با عنوان بررسي برنامه‌هاي بازآموزي كه حاوي دو بخش اطلاعات دموگرافيگ و سؤالات مرتبط با اهداف پژوهش (عوامل تأثيرگذار در برنامه‌هاي بازآموزي) بود. اطلاعات جمع‌آوري شده با نرم‌افزار آماري SPSS v.16، آمار توصيفي (فراواني، ميانگين، انحراف معيار) و آمار استنباطي (تي‌تست و واريانس يك طرفه) مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت. سطح معناداري مطالعه (P <0.05) در نظر گرفته شد. يافته‌ها: مهم‌ترين عوامل تأثيرگذار در برنامه‌هاي بازآموزي از ديدگاه پرستاران شامل نيازسنجي قبل از برگزاري برنامه‌ها (با ميانگين و انحراف معيار 0.51±4.19)، ارزشيابي پرستاران قبل (0.60±4.23) و بعد از برنامه بازآموزي (0.55±21.4) و حجم كاري (0.59±4.47) عنوان شده است. نتيجه‌گيري: اهميت دادن به برنامه‌هاي بازآموزي در پرستاري امري مهم است لذا براي افزايش كيفيت اين برنامه‌ها لزوم بازنگري در موضوع و شيوه اجرايي برنامه‌هاي بازآموزي، به كار بردن اصول برنامه‌هاي بازآموزي، نيازسنجي مستمر قبل از برگزاري برنامه‌ها، كاهش حجم كاري براي پرستاران پيشنهاد مي‌شود.

Introduction: With technological and information progress in medical fields, it is a necessity to organize retraining programs to promote knowledge and skills of nurses and ultimately improve the quality of nursing services in hospitals. In addition, implementation of correct, complete and comprehensive programs requires effective assessment. Therefore, the aim of this study is to evaluate perspective of nurses about retraining programs in Gorgan training hospitals. Method: In this descriptive and analytical study, 270 nurses in four medicaltraining hospitals affiliated to Golestan University of Medical Sciences were recruited randomly into the study. Data were collected using Self-made questionnaire in two parts, demographic information and questions related to the research objectives (significant factors in re-education programs). Data were collected and analyzed using SPSS16 software and doing descriptive (Frequency, mean, standard deviation) and inferential statistics (T-test, Anova), and considering levels of significance (P <0.05). Results: According to the perspective of nurses, the most significant factors in retraining programs were: assessment of the program (mean and standard deviation: 0.51±4.19), nurses' evaluation before(0.60±4.23) and after (0.55±21.4) retraining programs, and nurses' work load (0.59±4.47). Conclusion: Attaching importance to retraining in nursing is imperative. In order to improve the quality of these administrative practices, application of principals in retraining programs, persistent needs assessment before implementation of the program and reduction of nurses' workload is recommended.