رابطه استرس شغلي با كيفيت زندگي كاري كاركنان اورژانس پيش بيمارستاني شهر شيراز، سال 1396

The relationship between job stress and quality of work life among prehospital emergency personnel in Shiraz, 2017

مقدمه: پرسنل اورژانس پيش بيمارستاني با محيط هاي استرس زايي همچون اماكن پراز مجروح، بيماران بد حال و غيره روبرو هستند كه كار كردن در آن بسيار دشوار است و برروي كيفيت زندگي كاري آنها تاثير مي گذارد. مقوله كيفيت زندگي كاري از اهميت خاصي برخوردار است زيرا با كليدي ترين عامل در تحقق اهداف سازمان، يعني نيروي انساني در ارتباط است. بدين منظور پژوهش حاضر با هدف تعيين همبستگي استرس شغلي با كيفيت زندگي كاري پرسنل پيش بيمارستاني اورژانس شهر شيراز، انجام شد. روش: اين مطالعه يك پژوهش توصيفي -همبستگي است كه بر روي پرسنل اورژانس پيش بيمارستاني شاغل در پايگاه جاده اي و شهري شيراز به صورت سرشماري انجام شد. جهت جمع آوري داده ها از سه ابزار استاندارد مشخصات دموگرافيك فردي، پرسشنامه استرس شغلي (Health and Safety Executive (HSE) و پرسشنامه كيفيت زندگي كاري (Walton QWL) استفاده شد. از نرم افزار SPSS16 و از روش هاي آمار توصيفي جهت توصيف متغيرهاي زمينه اي، كيفيت زندگي كاري و استرس شغلي و به منظور تعيين همبستگي بين كيفيت زندگي كاري با استرس شغلي، از ضريب همبستگي پيرسون، جهت تجزيه و تحليل داده ها استفاده شد. يافته ها: در اين مطالعه تمام 260 پرسنلي كه وارد مطالعه شدند، طرح را تا پايان همراهي كردند و مطالعه با 260 نمونه به پايان رسيد. بر اساس يافته هاي اين پژوهش ميانگين كيفيت زندگي كاري 8/13±94/89 بود و ميانگين استرس شغلي 4/14±93/105 بود. همچنين، بين شاخص كيفيت زندگي كاري با استرس شغلي (001/0>P) ارتباط معكوس و معني داري وجود داشت. نتيجه گيري: نتايج حاصل از پژوهش حاضر حاكي از آن است پرستاران اورژانس 115 شيراز داراي استرس شغلي متوسط رو به بالا و كيفيت زندگي كاري متوسط هستند كه هرچه استرس شغلي كاهش يابد كيفيت زندگي كاري متعاقب آن افزايش مي يابد.

Background: Pre-hospital emergency personnel are faced with stressful environments such as injured places, unwell patients, etc, which are hard to work with and it effects on their quality of work life. The quality of work life is more important because it is related to the key factor in achieving the goals of the organization, that is, human resources. This research conducted to determine correlation between job stress and quality of work life of emergency pre-hospital personnel in Shiraz. Method: This study was a descriptive-co-relational study that was performed on pre-hospital emergency department personnel in the road and township of Shiraz city. Data were collected using three standard demographic characteristics, a Health and Safety Executive (HSE) questionnaire and a Walton Quality of Work Life (QWL) questionnaire. Data was analyzed with SPSS16 software by using descriptive statistics for explain quality of work life and job stress variables and Pearson correlation for determining Correlation between variables. Results: In this study, all 260 personnel who participated in the study completed the project until the end. According to the findings of this study, the median of quality of work life Was 89.94± 13.8 and the median of job stress was 105.14± 93.4. Also there was a significant and inverse relationship between the quality of work life index and job stress (P <0.001). Conclusion: The results of this study indicate that the emergency nurse of Shiraz has a moderate upward job stress and a moderate quality of working life. The lower the job stress, the higher the quality of work life increases.