تاثير برنامه خود مديريتي بر رضايتمندي از زندگي بيماران مبتلا به ضايعات نخاعي

The effect of self-management program on the satisfaction of life in patients with spinal cord injury

مقدمه: صدمات طناب نخاعي يكي از ناگوارترين صدماتي است كه عوارض ثانويه زيادي متعاقب آن ايجاد مي شود و اين عوارض ثانويه سبب كاهش رضايت از زندگي اين افراد مي شود. بسياري از اين عوارض ثانويه را مي توان با خودمديريتي صحيح كاهش داد يا از آنها جلوگيري كرد. هدف از اين مطالعه بررسي تاثير برنامه خود مديريتي بر ميزان رضايتمندي از زندگي بيماران مبتلا به ضايعات نخاعي مي باشد. روش كار: اين پژوهش يك كارآزمايي باليني تصادفي شده (RCT( است كه در آن 66 نفر از مددجويان مبتلا به ضايعات نخاعي مراجعه كننده به مركز حمايت از معلولين ضايعات نخاعي ايران به روش در دسترس وارد مطالعه شدند و به طور تصادفي به دو گروه آزمون (33 نفر) و كنترل (33 نفر) تخصيص داده شدند. در ابتدا پرسشنامه هاي دموگرافيك و رضايت از زندگي (SWLS) توسط همه نمونه ها تكميل گرديد. سپس گروه آزمون علاوه بر دريافت مراقبتهاي معمول در برنامه خودمديريتي كه شامل 4 جلسه آموزشي دو ساعته بود شركت نمودند. پس از اتمام مداخله، پيگيري تلفني به مدت 12 هفته انجام گرديد. سپس يك ماه و سه ماه بعد از اتمام مداخله، پرسشنامه رضايت از زندگي، مجددا توسط دو گروه تكميل گرديد و براي تجزيه و تحليل داده ها از آزمون هاي آماري كاي دو، دقيق فيشر و تي مستقل با نرم افزار SPSS نسخه 16 استفاده شد. يافته ها: بر اساس يافته هاي پژوهش، قبل از مداخله بين دو گروه از نظر مشخصات دموگرافيك و رضايتمندي از زندگي اختلاف آماري معناداري وجود نداشت(P=0.08). اين در حالي است كه يك ماه بعد از اجراي مداخله، تفاوت آماري معناداري از نظر رضايتمندي از زندگي بين دو گروه وجود نداشت(p=0.146) ولي سه ماه بعد از اجراي مداخله، تفاوت آماري بين دو گروه معنادار شد(0.001

Introduction: Spinal cord injuries are one of the most harmful injuries caused by secondary complications resulting from these secondary complications that reduce their satisfaction with their lives. Many of these secondary complications can be reduced or prevented by proper self-management. The purpose of this study was to evaluate the effect of self-management program on life satisfaction in patients with spinal cord injury. Method: This research is a randomized clinical trial (RCT) in which 66 patients with spinal cord injury who referred to the Iran Spinal Cord Disability Support Center were included in the study and randomly assigned to two groups of intervention (33) and control (33). Initially, demographic and life satisfaction questionnaires (SWLS) were completed by all samples. Then, the intervention group, in addition to receiving routine care in the self-management program, included 4 sessions of two hours. After completing the intervention, telephone follow up was conducted for 12 weeks. Then, one month and three months after the end of the intervention, the life satisfaction questionnaire was completed again by the two groups. Data were analyzed by chi-square, Fisher exact and independent t-test using SPSS software version 16. Results: According to the findings, there was no significant difference between the two groups in terms of demographic characteristics and life satisfaction before intervention (p=0.08). However one month after the intervention, there was no significant difference in terms of life satisfaction between the two groups (p=0.146), But three months after the intervention, there was a significant difference between the two groups (p<0.001). Conclusion: Regarding the findings of this research, self-management program is effective on the life satisfaction of patients with spinal cord injury and improves life satisfaction in patients.