تبيين رشد پس از ضربه بر اساس شيوه هاي مقابله با استرس، سبك هاي دلبستگي و كيفيت زندگي در جانبازان مبتلا به اختلال استرس پس از ضربه

An investigation the relationship between post traumatic growth and attachment styles, stress coping styles & quality of life in veterans with post-traumatic stress disorder

هدف: اين مطالعه به بررسي رابطه رشد پس از ضربه با سبك‌هاي دلبستگي، شيوه‌هاي مقابله، كيفيت زندگي و ويژگي‌هاي جمعيت‌شناختي و پيش‌بيني رشد پس از ضربه بر اساس اين متغيرها در جانبازان مبتلا به اختلال استرس پس از ضربه شهر شيراز پرداخته شد. روش كار: در قالب يك مطالعه توصيفي از نوع همبستگي، تعداد 100 جانباز مبتلا به اختلال استرس پس از ضربه به شيوه تصادفي انتخاب شدند. ابزار اندازه‌گيري سياهه رشد پس از ضربه، پرسشنامه شيوه‌هاي مقابله با استرس پاركر و اندلر، پرسشنامه سبك‌هاي دلبستگي بزرگسالان هازن و شيور و پرسشنامه كيفيت زندگي سازمان جهاني بهداشت به همراه پرسشنامه ويژگي‌هاي جمعيت‌شناختي بود. يافته‌ها: نتايج حاصل از ضريب همبستگي پيرسون نشان داد رشد پس از ضربه با تحصيلات (0/177 =r)، درصد جانبازي (352/r=0)، دلبستگي اجتنابي (0/309- =r)، سبك مقابله با استرس مسئله‌مدار (248/r=0) و كيفيت زندگي رواني (218/r=0) رابطه معناداري دارد (p<0/05). علاوه بر اين، نتايج تحليل رگرسيون به شيوه گام به گام هم نشان داد درصد جانبازي، سبك دلبستگي اجتنابي، سن و كيفيت زندگي رواني در مجموع 7/30 درصد از رشد پس از ضربه را تبيين مي‌كنند (p<0/05). نتيجه گيري: اين نتايج بيانگر آن است كه ارائه مداخلاتي در جهت آموزش شيوه‌هاي مقابله‌اي مسئله‌مدار، كاهش سبك دلبستگي اجتنابي و همچنين ارتقاء كيفيت زندگي رواني، مي‌تواند در جهت بهبود رشد پس از ضربه به تبع آن سازگاري مطلوب تر و سازنده با اختلال رشد پس از ضربه در جانبازان موثر باشد.

Introduction: The aim of this study was an investigation of the relation between post traumatic growth with attachment & coping styles, quality of life and demographic variables and its prediction in veterans with post-traumatic stress disorder. Method: Thus, in a correlation design, 100 veterans with post-traumatic stress disorder in city of Shiraz selected randomly and assess with Post Traumatic Growth Inventory, stress coping styles questionnaire (parker & andler), Hazan & Shaver Adult Attachment Styles questionnaire and Brief WHO- QOL. Results: Results of Pearson correlation showed that post traumatic growth had significant relation with education (r= 0.177), percentage of veteran (r= 0.352), avoidance attachment style (r= -0.309), problem solving coping style (r= 0.248) and psychological quality of life (0.218). also, results of stepwise regression showed that percentage of veteran, avoidance attachment style, age and psychological quality of life can predict 30.7% of post traumatic growth (p<0.05). Conclusion: these results explained that some interventions for enhance problem solving coping style and psychological quality of life and reduce avoidance attachment can develop post traumatic growth in veterans with PTSD.