عنوان مقاله :
مقايسة ساختاري معارفالعوارف، اثر عبدالرّحمنِ بُزغُش شيرازي با ترجمۀ عوارفالمعارف، اثر ابومنصورِ عبدالمؤمن اصفهاني
پديد آورندگان :
فرجام، فروغ دانشگاه اصفهان , ميرباقري فرد، علي اصغر دانشگاه اصفهان - گروه زبان و ادبيّات فارسي , روضاتيان، مريم دانشگاه اصفهان - گروه زبان و ادبيّات فارسي
كليدواژه :
ساختار , معارف العوارف , ترجمة عوارفالمعارف , عبدالرّحمنِ بُزغش شيرازي , ابومنصورِ عبدالمؤمن اصفهاني
چكيده فارسي :
نگاه اهل تحقيق و عارفان و سالكان طريقت به آثار عرفاني، اغلب بر متوني متمركز بوده است كه علاوه بر طرح مباني نظري، برنامهها و راهكارهايي تربيتي ارائه دهند. عوارفالمعارف در ابتداي سدة هفتم، مجموعه معارف زاهدانهاي را عرضه كرد كه موجب شد تا قرنها تدريس آن، پيششرط تأسيس بعضي خانقاهها باشد. عوارفالمعـارف ابوحفص شهابالدّين عمر سهروردي علاوه بر طرح مباني سلوك عرفاني، به بيان حدّ و مرز و جوانب مثبت و منفيِ هر دستور صوفيانه ميپردازد و ازاينروي بهلحاظ نقد ديدگاههاي مخالفان تصوّف، معرّفي متشبّهان و چگونگي رفع شبهات، شاخص است. ضرورت ترجمة اين اثر و اهتمام بدان موجب شد هريك از مترجمان به تناسب، بهرهاي به مخاطبان برسانند. از ميان ترجمهها، به بررسي تطبيقي دو اثر پرداختهايم كه هر دو در انتهاي قرن هفت و ابتداي قرن هشت پديد آمده است؛ ترجمة ابومنصور اصفهاني و ترجمة عبدالرّحمن شيرازي. نوع پردازش ساختاري متن، سبك زباني و بياني مترجمان، برتريها و نقاط ضعف هريك، ازجمله نكاتي است كه در اين مقاله بررسي شدهاند. مهمترين يافتة اين پژوهش آن است كه ترجمة عوارفالمعارف صرفاً اقتباسي از عوارفالمعارف محسوب ميشود و معارفالعوارف ترجمهاي دقيق، جامع و متعهّد به پيام سهروردي است؛ هرچند كه نثر ابومنصور اصفهاني خيالانگيزتر (داراي صورخيال بيشتر) است و فضاي شاعرانهتري دارد.