عنوان مقاله :
تحليل اشكال مختلف روابط بينا - رسانه‌اي در تئاتر؛ از پيدايش تا تكامل يك نظريه
عنوان به زبان ديگر :
An Analysis of the Various Inter-media Relations in Theater: From Genesis to the Development of a Theory
پديد آورندگان :
رحيمي جعفري، مجيد دانشگاه تهران , محمودي بختياري، بهروز دانشگاه تهران , شعيري، حميدرضا دانشگاه تربيت مدرس
كليدواژه :
رسانه , گفتمان , بينارسانه‌اي , چندرسانه‌اي , ترارسانه‌اي , زبان‌شناسي اجتماعي
چكيده فارسي :
با توجه به پيدايش نظريۀ بينارسانه‌اي در چندسال اخير، هدف اين مقاله، ترسيم وضعيت خرد شدن فضاي گفتماني تئاتر به چند فضاي رسانه‌اي و خوانش اشكال مشاركت آنها در تئاتر از طريق مطالعۀ كاركردهاي بين‌رسانه‌اي آن است. در ارتباط بين-رسانه‌اي و مواجهۀ رسانه‌هاي ميهمان و ميزبان فضاي ارتباطي شكل مي‌گيرد. در اين فضاي ارتباطي و رسانه‌اي، ممكن است ويژگي‌هاي اوليه حفظ شود يا به موقعيت يا گفتمان جديد گذار كنيم. در اين راستا به تعاريفي چون روابط و ارجاعات رسانه‌اي، تركيب رسانه اي، چندرسانه‌اي، ترارسانه‌اي و بينارسانه‌اي به صورت مجزا خواهيم پرداخت و علاوه بر تحليل هريك از اين وضعيت‌هاي گفتماني، تفاوت آنها را شرح خواهيم داد. مفهوم بينارسانه‌اي پس از پيدايش، همواره در تقابل با بينامتنيت قرار داشت و گاه برخي از مناسبات متني و رسانه‌اي به اشتباه با يكديگر خلط مي‌شدند. حال، پس از بحث در مورد پيدايش نظريۀ بينارسانه، جايگاه آن را در تحليل گفتمان هنر و رسانه، در عصر گسترش تكنولوژي، با تكيه بر برخي نمايش‌هايي كه از سال 1390 تا 1395 بر روي صحنه رفته اند، مشخص خواهيم كرد
چكيده لاتين :
With regard to the advent of intermediality theory
in the recent years, the objective of this study is to
bring to the attention the breakdown of the theater
discourse space into several forms of media
spaces in order to understand their forms of
participation in theater through the study of its
intermedia functions. The communication space
will form in relation to the intermedia and
collision of host and guest media. In such a
communicative context, the primary features of
communication may be maintained or make a
transition to a new discourse. Accordingly, the
paper provides a definition as well as a
comparison/contrast of concepts such as media
relations and media references, mixmediality,
multimediality, transmediality and intermediality.
There has always been confusion between
concepts of intermedia and intertextuality to the
extent that, at times, they have been mistakenly
used interchangeably. This study discusses the
emergence of intermedia theory and its status in
art and media discourse analysis in the era of
technology expansion, relying on some plays
performed between 2011 and 2016.
عنوان نشريه :
زبان شناسي اجتماعي
عنوان نشريه :
زبان شناسي اجتماعي
