رويكردي فقهي به اصل آزادي در ازدواج از منظر اسناد حقوق بشري

Juridical View to Freedom Marriage in the Human Right Documents

بند الف ماده ي پنجم اعلاميه ي اسلامي حقوق بشر (قاهره) خانواده را پايه ي جامعه معرفي و مقرر كرده كه زناشويي اساس ايجاد آن است؛ مردان و زنان حق ازدواج دارند و هيچ قيدوبندي كه بر پايه‌ي نژاد يا رنگ يا قوميت باشد، نمي تواند مانع اين حق آنها شود. حق آزادي در ازدواج، با اندك تفاوت ظاهري، در ماده ي شانزدهم اعلاميه‌ي جهاني حقوق بشر (1948) مطرح شده است. پژوهش انجام‌شده با روش توصيفي تحليلي، مستند به بند الف ماده ي پنجم سند اسلامي و تفسير آن به وسيله ي ماده ي بيست و پنجم همان سند، تامين حداكثري اصل آزادي در ازدواج را مبتني بر سند و مفاهيم اسلامي به اثبات رسانده است. از نتايج مهم مطالعه ي حاضر، نگرشي نو به مفهوم كفويت موافق با اصل آزادي و همچنين يكسان‌ديدن اين اصل از منظر اسناد حقوق بشري مطابق برخي تفسيرهاست.

First paragraph of fifth article in Islamic statement about human right (1990) to explain family as base of community and marriage is foundation for it, therefor men and women have right of marriage without any limitation based of descent or color or racial that cannot limit their rights. This rule means freedom in marriage with little different state in article sixteenth of world statement human rights (1948) and article twelfth of European convention on human rights (1953) and article tenth international promising of economic and social and cultural rights (1966). Accomplished study, with a descriptive-analytic method based on first paragraph of Islamic bill and interpretation by twenty fifth that same with to point juridical and legal sources of Islam to prove maximum securing about freedom in marriage based Islamic bill. One of the important results in present study, to unify freedom in marriage point of view human right documents according to some interpretation that state from it.