عملكرد ﺳﯿﺴﺘﻢ ﻫﺎي آﺑﯿﺎري ﺑﺎراﻧﯽ ﮐﻼﺳﯿﮏ ﺛﺎﺑﺖ ﺑﺎ آﺑﭙﺎش ﻣﺘﺤﺮك در ﻣﻨﻄﻘﻪ ﺳﻨﻘﺮ در اﺳﺘﺎن ﮐﺮﻣﺎﻧﺸﺎه

در اﯾﻦ ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ، ﺗﻌﺪاد 5 ﺳﯿﺴﺘﻢ آﺑﯿﺎري ﺑﺎراﻧﯽ ﮐﻼﺳﯿﮏ ﺛﺎﺑﺖ آﺑﭙﺎش ﻣﺘﺤﺮك ﺑﺎ اﻟﮕﻮي ﮐﺸﺖ ﮔﻨﺪم، ﺷﺒﺪر، ﯾﻮﻧﺠـﻪ ﺳـﯿﺐ زﻣﯿﻨـﯽ و آﻓﺘـﺎﺑﮕﺮدان ﺑـﺎ دو آراﯾﺶ ﺷﺒﮑﻪ ﻣﺘﻔﺎوت در ﺷﻬﺮﺳﺘﺎن ﺳﻨﻘﺮ اﺳﺘﺎن ﮐﺮﻣﺎﻧﺸﺎه ارزﯾﺎﺑﯽ ﺷﺪ. ﻣﻘﺎدﯾﺮ دﺑﯽ آﺑﭙﺎش، ﺷﺪت ﭘﺎﺷﺶ، ﺳﺮﻋﺖ ﻧﻔﻮذ آب و ﻣﻘﺪار آب ﻧﻔﻮذ ﯾﺎﻓﺘﻪ ﻧﺸـﺎن داد داﻣﻨﻪ ﺑﺎزده ﮐﺎرﺑﺮد آب ﺑﯿﻦ 32/7 ﺗﺎ 70/3 درﺻﺪ، ﺿﺮﯾﺐ ﯾﮑﻨﻮاﺧﺘﯽ ﮐﺮﯾﺴﺘﯿﺎﻧﺴﻦ 58 ﺗﺎ 78 درﺻﺪ و ﯾﮑﻨﻮاﺧﺘﯽ ﭘﺨﺶ آب در رﺑـﻊ ﭘـﺎﯾﯿﻦ از 44/57 ﺗـﺎ 63 درﺻﺪ ﺑﻮد. ﻣﻘﺪار ﺑﺎزده واﻗﻌﯽ ﮐﺎرﺑﺮد آب ﺗﻤﺎﻣﯽ ﺳﯿﺴﺘﻢ ﻫﺎ ﺑﯿﻦ 29 ﺗﺎ 45 درﺻﺪ و ﺑﺎزده ﭘﺘﺎﻧﺴﯿﻞ ﮐﺎرﺑﺮد آب ﺳﻪ ﻣﺰرﻋﻪ 5 ،3 ،1 ﺑﻪ ﺗﺮﺗﯿـﺐ 70 ،70/6 ،73/8 درﺻﺪ و دو ﺳﯿﺴﺘﻢ 2 و 4 ﺑﻪ ﺗﺮﺗﯿﺐ 49/16 و 29 درﺻﺪ ﻣﺤﺎﺳﺒﻪ ﺷﺪ. ﭘﺎﯾﯿﻦ ﺑﻮدن ﺷﺎﺧﺺ ﻫﺎي ﺑﺎزده واﻗﻌﯽ و ﭘﺘﺎﻧﺴﯿﻞ ﮐﺎرﺑﺮد آب ﺑﻪ واﺳﻄﻪ ﺗﻠﻔﺎت ﺗﺒﺨﯿـﺮ و ﺑﺎدﺑﺮدﮔﯽ اﻧﺪازه ﮔﯿﺮي ﺷﺪه از ﺗﻔﺎوت آب ﺧﺮوﺟﯽ از آﺑﭙﺎش ﻫﺎ ﺑﺎ آب ﺟﻤﻊ ﺷﺪه در ﻗﻮﻃﯽ ﻫﺎ و ﻓﺮوﻧﺸﺖ ﻋﻤﻘﯽ ﻣﺤﺎﺳﺒﺎﺗﯽ اﺳﺖ. ﻓﺸﺎر ﮐﺎرﮐﺮد ﻧﺎﻣﻨﺎﺳﺐ، اﺳﺘﻔﺎده ﻫﻢ زﻣﺎن از آﺑﭙﺎش ﻫﺎي ﻣﺘﻌﺪد و ﻣﺘﻔﺎوت، ﺗﻌﯿﯿﺮات ﻓﺸﺎر و دﺑﯽ از دﻻﯾﻞ اﺻﻠﯽ ﭘﺎﺋﯿﻦ ﺑﻮدن ﺷﺎﺧﺺ ﻫﺎي ارزﯾﺎﺑﯽ ﺑﻮد. از ﻣﺸﮑﻼت ﻋﻤﺪه اﯾﻦ ﺳﯿﺴﺘﻢ ﻫـﺎ ﻋـﺪم ﺗﻄﺎﺑﻖ ﻃﺮاﺣﯽ ﺑﺎ اﺟﺮا، ﻋﺪم ﻧﻈﺎرت ﮐﺎﻓﯽ و ﻣﺴﺘﻤﺮ ﺑﺮ اﺟﺮا و ﭘﺲ از اﺟﺮا، اﻃﻼﻋﺎت ﻧﺎﮐﺎﻓﯽ از وﺿﻌﯿﺖ ﺧﺎك، ﻧﯿﺎز آﺑﯽ، ﺑﻬﺮه وري، ﻣـﺪﯾﺮﯾﺖ ﺑﻬـﺮه ﺑـﺮداري و ﻏﺎﻟﺐ ﺑﻮدن ﻣﺴﺎﺋﻞ اﻗﺘﺼﺎدي در اﻧﺘﺨﺎب ﻟﻮازم آﺑﯿﺎري و ﻧﺤﻮه اﺟﺮا اﺳﺖ