اثربخشي آموزش مهارت هاي ارتباطي بر خودكارآمدي عمومي و ترس اجتماعي در پسران نوجوان با آسيب شنوايي

Effectiveness Of Communication Skills Training On General Self-efficacy and Social Fobia In Adolescent Boys With Hearing Impairment

مقدمه: نخستين و مهمترين مسئله نوجوانان ناشنوا، اشكال در برقراري ارتباط است كه مشكلات زيادي براي نوجوانان و خانواده­هاي آنان ايجاد مي­كند. از اين­رو بهبود ويژگي­ هاي روانشناختي اين افراد مورد توجه بسياري از درمانگران قرار گرفته است. اين مطالعه با هدف بررسي تأثير آموزش مهارت­ هاي ارتباطي بر خودكارآمدي عمومي و ترس اجتماعي در پسران نوجوان با آسيب شنوايي انجام شد. روش كار:پژوهش حاضر يك مطالعه نيمه­ تجربي با طرح پيش­ آزمون- پس­ آزمون با گروه كنترل مي­باشد. از ميان پسران نوجوان ناشنواي مراكز استثنايي شهر خرم ­آباد نمونه­ اي به حجم 30 نفر با استفاده از روش نمونه­ گيري تصادفي ساده انتخاب شد و به ­طور تصادفي در دو گروه مداخله و كنترل (هر گروه 15 نفر)، جايگزين شدند. گروه مداخله 8 جلسه 90 دقيقه ­اي آموزش مهارت­هاي ارتباطي دريافت كرد و گروه كنترل مداخله­ اي دريافت نكرد. گروه­ ها پرسشنامه خودكارآمدي عمومي Sherer و مقياس هراس اجتماعي Connor را به عنوان پيش ­آزمون و پس ­آزمون تكميل كردند. در نهايت داده ­ها با روش تحليل كوواريانس چندمتغيره (MANCOVA) و به كمك نرم­ افزار SPSS-21 تحليل شدند. يافته­ ها: يافته­ ها نشان داد در مرحله پس ­آزمون بين ميانگين­ هاي خودكارآمدي عمومي و ترس اجتماعي گروه هاي مداخله و كنترل تفاوت معناداري وجود داشت. به­ عبارت ديگر آموزش مهارت­هاي ارتباطي باعث افزايش خودكارآمدي عمومي و كاهش ترس اجتماعي در پسران نوجوان با آسيب شنوايي گرديد (P <0.001). نتيجه ­گيري: با توجه به تأثير آموزش مهارت­هاي ارتباطي بر خودكارآمدي عمومي و ترس اجتماعي توصيه مي­شود مشاوران، درمانگران و روانشناسان باليني از روش مذكور براي افزايش خودكارآمدي عمومي و كاهش ترس اجتماعي در نوجوانان ناشنوا استفاده كنند.

Introduction: The first and most important issue for deaf adolescents is communication problems that cause many problems for teens and their families. Hence, improving the psychological characteristics of these individuals has been considered by many therapists. The aim of this study was to investigate the effect of communication skills training on general self-efficacy and social phobia in adolescent boys with hearing impairment. Methods: The present study is a quasi-experimental study with pretest-posttest design with control group. One hundred and thirty people were selected by simple random sampling method and randomly assigned to two intervention and control groups (each group of 15), among the hearing aid boys in Khorramabad city. The intervention group received 8 sessions of 90 minutes of communication skills training, and the intervention group did not receive any intervention. The groups completed Sherer's general self-efficacy questionnaire (Sherer and Social Connector Convertible Scale) as pre-test and post-test. Finally, the data were analyzed by multivariate analysis of covariance (MANCOVA) and SPSS-21 software. Results: The findings showed that there was a significant difference between the means of self-efficacy and social fears in the experimental and control groups in the post-test. In other wo rds, communication skills training increased general self-efficacy and decreased social phobia in adolescent boys with hearing impairment (P <0.001). Conclusions: Regarding the effect of communication skills training on general self-efficacy and social phobia, counselors, therapists and clinical psychologists are recommended to use this method to increase general self-efficacy and reduce social phobia in deaf adolescents.