بررسي تاثير ارائه بازخورد شفاهي بر رضايتمندي فراگيران در آموزش پرستاري

Assessment of Efficacy of oral feedback on trainee’s satisfaction In Nursing Education

مقدمه:ارائه بازخورد يكي از مؤلفه هاي تدريس اثر بخش است، متأسفانه انجام اين امر مهم در محيط هاي يادگيري باليني چالش زا مي باشد و مربيان باليني در اغلب موارد از انجام اين مسئوليت مهم شانه خالي مي كنند.هدف از اين مطالعه بررسي تاثير ارائه بازخورد شفاهي بر رضايتمندي فراگيران در آموزش پرستاري است. روش كار: مطالعه حاضر، يك مطالعه مداخله اي از نوع نيمه تجربي است، نمونه گيري به شيوه آسان و در دسترس انجام گرفت. تعداد نمونه ها 33 نفر از دانشجويان پرستاري ( 19 نفر گروه مداخله و 14 نفر گروه كنترل) بودند و به همراه مربيان، كارآموزي خود را در بخش اطفال گذراندند. هر مربي در هر دو نوع روش آموزشي حضور داشت. در گروه مداخله، مربي بايستي حداقل يك نوبت در روز و در نزديك ترين زمان ممكن به عملكرد دانشجو، بازخورد شفاهي را ارائه مي نمود. ابزار گردآوري داده ها شامل: فرم اطلاعاتي حاوي مشخصات واحدهاي پژوهش و پرسشنامه رضايتمندي از ارائه بازخورد بود سپس داده هاي مربوطه با استفاده از نرم افزار آماري SPSS17 و آزمون هاي آماري من ويتني، كاي اسكوئر و تي مستقل مورد تجزيه و تحليل قرار گرفتند. يافته ها:نمره رضايت مندي از نحوه كارآموزي وارائه بازخورد موثر در دانشجويان گروه مداخله 32/94±6/87 و در دانشجويان گروه كنترل 28/28±4/87 بود (P=0.038). در بررسي نمرات 19 سوال پرسشنامه رضايتمندي در بين گروه مداخله و كنترل، نمرات سؤالات: بازخورد شفاهي را در نزديكترين زمان پس از عملكردتان دريافت كرديد ، ارائه بازخورد سبب ايجاد علاقه و انگيزه براي مشاركت شما در فعاليت هاي باليني و يادگيري در محيط كارآموزي مي شد، بازخورد سبب نگراني شما و ايجاد محيط رقابتي و ترس از شكست گرديد، ارائه بازخورد سبب احساس عصبانيت، سرافكندگي و وضعيت تدافعي در شما شد، ارائه بازخورد باعث ارتباط موثر بين مربي ودانشجويان و كادر درمان مي شد، در گروه مداخله بيشتر از گروه كنترل بود (P<0.05)، اما در 14 سوال ديگر تفاوت آماري معناداري بين نمرات رضايتمندي گروه مداخله و كنترل وجود نداشت. نتيجه گيري: ارائه بازخورد شفاهي سبب افزايش رضايتمندي دانشجويان پرستاري از آموزش پرستاري مي گردد، بنابراين توانمند سازي مربيان در اين رابطه امري ضروري به نظر مي رسد.

Introduction: presentation of feedback is an essential component of effective teaching. Unfortunately, it is a challenging subject in clinical field and trainers do not take responsibility for this subject. The goal of this study is the assessment of the efficacy of oral feedback on trainee’s satisfaction in clinical fields. Method: It’s a quasi- experimental study and sampling was done using the convenient method. The sample size was 33 nursing students (19 experiment and 14 control group) who have passed their training in a pediatric ward with two trainers. Each trainer participated in both groups. Trainers gave oral feedback at least once for student's performance as soon as possible in the experimental group. Data was gathered with demographic forum and satisfaction measurement questioner from feedback presentation. Data were analyzed using SPSS17, Mann- Whitney statistical test and independent t-tests. Results: Score of student's satisfaction of clinical novitiate and presenting effective feedback, in the experimental group was 32/94±6/87 and in control group was 28/28±4/87. So there is a significant statistical difference in satisfaction score between experimental and control group (P=0.038). After evaluation of 19 items in satisfaction questionnaire, it demonstrated that feedback presentation in nearest time of clinical performance cause motivation and a tendency for participating in the training environment. “Feedback caused worrying and make competitive environment and fear of failing, Feedback presentation can cause the feeling of anger, shaming, and aggressiveness.” It can cause the effective relationship between students and other personnel. This finding in the experimental group is more than the control group (P<0.05) but in other 14 questions, there was no significant difference