تاثير طرحواره درماني گروهي بر كاهش علائم افسردگي و افزايش كيفيت زندگي پرستاران

The Effect of Group Schema Therapy on Decrease Symptoms of Depression and Increase Quality of life among Nurses

مقدمه: پرستاران به دليل حساسيت‌هاي شغلي با استرس زيادي مواجه هستند. استرس‌هاي شغلي مي‌توانند باعث افزايش افسردگي و كاهش كيفيت زندگي شوند. اين پژوهش با هدف بررسي تاثير طرحواره درماني بر كاهش علائم افسردگي و افزايش كيفيت زندگي پرستاران انجام شد. روش كار: اين مطالعه نيمه-تجربي با طرح پيش‌آزمون و پس‌آزمون بود. 40 پرستار زن از ميان همه پرستاران زن بيمارستان‌هاي شهر ورامين انتخاب و به طور تصادفي در دو گروه مساوي جايگزين شدند. گروه مداخله 10 جلسه 80 دقيقه‌اي با روش طرحواره درماني گروهي آموزش ديد. ابزارهاي جمع‌آوري داده‌ها شامل پرسشنامه‌هاي افسردگي بك و كلارك و كيفيت زندگي سازمان بهداشت جهاني بودند. داده‌ها با روش تحليل كوواريانس چندمتغيري و با استفاده از نرم‌افزار SPSS-19 تحليل شدند. يافته‌ها: يافته‌ها نشان داد كه قبل از مداخله ميانگين و انحراف معيار افسردگي و كيفيت زندگي به ترتيب 37/60±6/34 و 71/89±11/32 بود، اما پس از مداخله ميانگين و انحراف معيار آنها به ترتيب 25/89±3/80 و 85/33±9/71 شد. همچنين ميان گروه‌هاي مداخله و كنترل در افسردگي و كيفيت زندگي تفاوت معناداري وجود داشت. طرحواره درماني گروهي كاهش علائم افسردگي (F=35/738) و افزايش كيفيت زندگي (F=23/451) پرستاران را نشان داد (P<0/001). نتيجه‌گيري: نتايج اهميت طرحواره درماني گروهي را در كاهش افسردگي و افزايش كيفيت زندگي پرستاران نشان داد. بنابراين پرستاران مي‌توانند از روش طرحواره درماني گروهي براي كاهش علائم افسردگي و بهبود كيفيت زندگي استفاده كنند.

Introduction: Nurses are face a lot of stress, because the sensitivity job. Job’s stresses could led to increase depression and decrease quality of life. This research aimed to investigate the effect of group schema therapy on decrease depression symptom and increase quality of life among nurses. Methods: This was a semi-experimental with a pre-test and post-test design. Forty women’s nurse selected from all hospitals women’s nurses of Varamin city and randomly was replaced into two equal groups. The intervention group educated 10 sessions of 80 minutes by group schema therapy method. Data collecting instrument were included the questionnaires of Beck and Clarck’s depression and World Health Organization’s quality of life. Data was analyzed by multivariate analysis of covariance method and with using SPSS (Ver., 19) software. Results: The findings showed before the intervention, the mean and standard deviation of depression and quality of life was 37/60±6/34 and 71/89±11/32 respectively, but after the intervention, the mean and standard deviation of them became 25/89±3/80 and 85/33±9/71 respectively. Also, there was a significant difference between intervention and control groups in the depression and quality of life. The group schema therapy revealed the decrease depression symptoms (F=35/738) and increase quality of life (F=23/451) of nurses (P<0/001). Conclusion: The results indicate the importance of group schema therapy in decreasing depression and increasing quality of life of nurses. Therefore, nurses could use from group schema therapy method to reduce depression symptoms and improve quality of life.