واكاوي فرهنگ يادگيري الكترونيكي در دانشگاه‌هاي ايران: يك پژوهش نظريه مبنايي

A Study of E-learning Culture in Universities of Iran: A Grounded Theory Research

اين پژوهش درصدد فهم فرهنگ يادگيري، به عنوان بازنمايي از برنامه درسي تجربه شده، در فضاي يادگيري الكترونيكي دانشگاه هاي ايران است. در اين راستا، يك پرسش اصلي مورد بررسي قرار گرفت؛ فرهنگ يادگيري الكترونيكي در دانشگاه هاي ايران چه پديده محوري را نشان مي دهد؟ داده ها با استفاده از روش كيفي نظريه مبنايي و ابزار مصاحبه عميق نيمه ساختار يافته جمع آوري شد. مجموع 23 دانشجو و 9 استاد، از سه دانشگاه مجازي علوم حديث، علم و صنعت و خواجه نصير با روش نمونه گيري هدفمند انتخاب شدند. داده ها از طريق روش كدگذاري در دو مرحله آزاد و محوري، تحليل شد. اعتبار يافته ها نيز از طريق سه معيار قابل قبول بودن، قابليت اطمينان و تاييد پذيري حاصل گرديد. يافته ها بر اساس الگوي پارادايمي مورد واكاوي قرار گرفت و پنج عنصر اصلي الگو در قالب پديده محوري، شرايط علي، زمينه ها، راهبردها و پيامدها تبيين گرديد. برايند تعاملي يافته ها حاكي از محوري بودن پديده «چالش هويت آكادميك» در دانشجويان و استادان است. از يك سو، هويت رشته اي، هويت فردي و هويت جمعي دانشجويان و از سوي ديگر، هويت نقش و تعهد آموزشي استاد دستخوش چالش هاي قابل توجهي بوده است. مجموع يافته ها، حكايت از آن دارد كه دانشگاه هاي مجازي با وجود تلاش براي گسترش دوره هاي يادگيري الكترونيكي، همچنان در شكل دهي هويت آكادميك دانشجويان و استادان مجازي، راهي طولاني را در پيش دارند.

This study aims to understand learning culture at E-learning environment in universities of Iran. The major question is: what is the main phenomenon of learning culture in virtual universities of Iran? Data were gathered by grounded theory method, using semi-structured interviews. Twenty-three students and nine faculty members, from three virtual universities, were interviewed through purposeful sampling. Data were analyzed by coding. Also, data reliability was illuminated through credibility, dependability and confirm-ability. Findings showed that the main phenomenon of E-learning culture is "academic identity challenge", for both virtual students and faculty members. On one hand, students' academic identity, regarding disciplinary, personal and collective dimensions, and on the other hand, faculty member's identity, regarding role and educational commitment were not shaped properly. In general, virtual universities in Iran have a long way forward to shape academic identity for their users, specially students and faculty members.