بررسي اثربخشي آموزش گروهي مهارت‌هاي حل مسئله بر آمادگي اعتياد سربازان

The Effectiveness of Group Training Problem-solving Skills on Soldiers' Addiction Potential

زمينه و هدف: تأثير اعتياد بر ابعاد فردي، خانوادگي و اجتماعي، لزوم شناسايي عوامل پيش‌بيني كننده و پيشگيري‌ كننده‌ آن در افراد به‌ خصوص سربازان را مي‌طلبد. بنابراين هدف از اين پژوهش بررسي اثربخشي آموزش گروهي مهارت‌هاي حل مسئله بر آمادگي بر اعتياد سربازان مي‌باشد. روش‌ها: روش پژوهش نيمه تجربي و از نوع پيش‌آزمون - پس‌آزمون با گروه كنترل بود. جامعه آماري شامل تمامي سربازاني ورودي در يكي از پادگان‌هاي آموزشي ناجا در كرمانشاه در تابستان 1396 بود. روش نمونه‌گيري در دسترس بود. به صورتي كه بعد از اجراي مقياس Mac Andrew بر روي سربازان ورودي پادگان 36 نفر از شركت كنندگان كه بيشتر از نقطه برش 34 بدست آوردند بعنوان نمونه تحقيق انتخاب شدند. سپس به‌ صورت تصادفي در دو گروه (هر گروه 18 نفر) جاي داده شدند. در پيش آزمون شركت ­كنندگان مقياس آمادگي به اعتياد (Weed& Butcher) را تكميل كردند. سپس آموزش مهارت‌هاي حل مسئله به مدت 8 جلسه، هفته‌اي دو جلسه (دو ساعت) براي گروه آزمايش اجرا شد و براي گروه كنترل در اين مدت هيچ برنامه‌اي اجرا نگرديد. در پايان جلسات، به طور همزمان بر هر دو گروه پس آزمون با استفاده از مقياس آمادگي به اعتياد اجرا شد و داده‌ها با نرم افزار SPSS-18 تحليل شدند. يافته‌ها: در پيش آزمون ميانگين و انحراف استاندارد آمادگي به اعتياد گروه آزمايش 4/5± 42/5 و گروه كنترل 6/1±42 بود در حالي كه در پس آزمون ميانگين و انحراف استاندارد گروه آزمايش 5/5±31/18 و گروه كنترل 5/2±40/1 بود كه نشان مي‌دهد آموزش حل مسئله بر كاهش آمادگي بر اعتياد اثربخش بوده است. نتايج تحليل كوواريانس نشان داد كه ميانگين نمرات آمادگي به اعتياد در گروه آزمايش در اثر مداخله كاهش معناداري داشته است (0.001>p، 37.7=F) كه اندازه اثر 0/52 به دست آمد. بر اين اساس آموزش گروهي مهارت‌هاي حل مسئله 52 درصد واريانس كل متغير آمادگي بر اعتياد را تبيين مي­كند. همين‌طور توان آماري 1/00 بيانگر كفايت حجم نمونه مي باشد. نتيجه‌گيري: آموزش مهارت‌هاي حل مسئله با بالا بردن ظرفيت روان‌شناختي، به سربازان كمك مي­كند تا با انطباق بيشتر با محيط، گرايش به اعتياد آنها كاهش يابد. بنابراين پيشنهاد مي‌شود آموزش مهارت­ هاي حل مسئله در برنامه آموزشي سربازان در پادگان­ ها گنجانده شود.

Background and Aim: The impact of addiction on individual, family and social dimensions requires the identification of its predictive and preventive factors in individuals, especially soldiers. Therefore, the purpose of this study was to investigate the effectiveness of group problem solving skills training on soldiers' drug addiction potential. Methods: The research method was quasi-experimental with pre-test and post-test with control group. The study population included all soldiers in one of the training camps (garrison) of NAJA in Kermanshah in summer 2017. The sampling method was based on availability. After conduction the Mac Andrew scale on soldiers, 36 participants who achieved more than the cut-off point of 34 were selected as the study sample. Then they were randomly divided into two groups (18 in each group). In the pre-test, soldiers completed the Weed & Butcher Addiction Potential Scale. Then, problem solving skills training was conducted for the experimental group for 8 sessions, two sessions per week (two hours) and no program was performed for the control group during this period. At the end of the sessions, both groups were simultaneously administered post-test using Weed & Butcher Addiction Potential Scale and data were analyzed by SPSS-18 software. Results: Mean of pre-test of addiction potential scale were 42.5±4.5 for experimental group and 42±6.1 for control group while the Mean of post-test of addiction potential scale were 31.2±5.5 for experimental group and 40.1±5.2 for control group, which indicates that problem solving training was effective in reducing potential for addiction. The results of analysis of covariance showed that the mean scores of addiction potential in the experimental group were significantly decreased by the training intervention (p=0.001, F=37.7), with a mean effect size of 0.52. Accordingly, group training problem solving skills accounts for 52% of the total variance of the addiction potential variable. Also, the statistical power of 1.00 indicates the sample size is sufficient. Conclusion: Training on problem solving skills by increasing psychological capacity helps soldiers to reduce their tendency to addiction by adapting to the environment. Therefore, it is suggested that problem solving skills training be included in the training program for soldiers in the barracks.