پديد آورندگان :
اداوي، ظهراب دانشگاه صنعتي اصفهان - دانشكده كشاورزي , مبلي، مصطفي دانشگاه صنعتي اصفهان - دانشكده كشاورزي , رزمجو، خورشيد دانشگاه صنعتي اصفهان - دانشكده كشاورزي , لندي، اسماعيل دانشگاه صنعتي اصفهان - دانشكده كشاورزي
كليدواژه :
استولن (دستك) , شوري , چمن آفريقايي , رشد , رنگ
چكيده فارسي :
به منظور بررسي آثار ميزان مختلف شوري آب آبياري بر رشد وكيفيت ارقام چمن آفريقايي در خاك شور (17/2=ECe دسي زيمنس بر متر) يك آزمايش گلداني به صورت فاكتوريل در قالب طرح بلوك‌هاي كامل تصادفي با 3 تكرار در دانشگاه صنعتي اصفهان در سال‌هاي 1381 و 1382 به اجرا در آمد. ده رقم چمن افريقايي به عنوان فاكتور اول و پنج سطح شوري (30/3، 93/6، 20/10، 80/14، 80/17 دسي زيمنس بر متر) آب به عنوان فاكتور دوم در نظر گرفته شدند. در طول آزمايش ارزيابي رنگ به روش مشاهده‌اي (1 تا 9، 9 بهترين) و سطح برگ، وزن خشك بخش هوايي و ريشه، طول و تعداد استولن (دستك) اندازه‌گيري شد. نتايج آزمايش نشان دادكه شوري آب آبياري بركيفيت رنگ ارقام مختلف تأثير منفي گذاشت به طوري كه با افزايش سطوح شوري درجه رنگ كاهش يافت. براساس ميانگين ماهيانه درماه‌هاي مرداد و دي، به ترتيب قوي‌ترين و ضعيف‌ترين رنگ مشاهده گرديد. ميانگين ساليانه، نشان داد ارقام ISF2 وTifdwarf به ترتيب بيشترين وكمترين رنگ را داشتند. هم‌چنين با افزايش شوري آب آبياري سطح برگ، وزن خشك قسمت هوايي، طول و تعداد استولن كاهش يافت. با افزايش شوري آب آبياري از 30/3 تا 2/10 دسي زيمنس بر متر وزن خشك ريشه افزايش و پس از آن كاهش يافت. به دليل اثر متقابل معني‌دار شوري و ارقام براي بيشتر صفات، واكنش ارقام نسبت به شوري متفاوت بود. در بين ارقام مورد مطالعه در اين آزمايش از نظر كليه صفات مورد اندازه‌گيري اختلاف معني‌داري مشاهده شد كه حاكي از تنوع ژنتيكي بالا بين ارقام چمن آفريقايي مورد مطالعه مي‌باشد. در سطوح بالاي شوري، ارقام JP2 وTifway از نظر وزن خشك برگ‌هاي سبز، ارقام 3200W18-4 و ISF2 از نظر وزن خشك ريشه، ISF1 و Tifway از نظر تعداد و طول استولن و ارقام 3200W18-4 و Midlawn ازنظر ميزان سطح برگ نسبت به ساير ارقام برتري داشتند.
چكيده لاتين :
In order to study the effects of salinity of irrigation water on the growth and quality of 10 bermudagrass cultivars under saline soil, a factorial plot experiment using a complete randomized block design with three replications was carried out at College of Agriculture, Isfahan University of Technology in 2002-2003. Ten cultivars under five levels of irrigation water salinity (3.30, 6.93, 10.2, 14.8, 17.8 dsm-1) were studied. During experiment, visual appearance of color (1 to 9, best 9), and leaf area, shoot and root dry weights and length and number of stolones were measured. Results showed that salinity of irrigation water affected color of different cultivars, such that with increase in the level of salinity, color decreased. Cultivars showed better color in August, but lower color in January. Annual mean indexes showed that ISF2 and Tifdwarf had highest and lowest color, respectively. Also, with increase in salinity levels, leaf area, foliage dry weight, length and number of stolones reduced. With increase in salinity of irrigation water from 3.30 to 10.2 dsm-1 root dry weight increased, but reduced in higher salinity levels. Due to significant interaction effects between salinity and cultivars for most traits, the responses of cultivars were different. Large differences observed between cultivars for most of traits indicated high genetic variation among the studied bermudagrass cultivars. Under high level of salinity conditions, JP2 and Tifway for foliage dry weight, 3200W18-4 and ISF2 for root dry weight, and cultivars Midlawn and 3200W18-4 for leaf area, were recognized as more tolerant than others.
