پيكرگرداني اساطير در خسرو و شيرين نظامي

روايات و داستانهاي كهن و عاميانه، يكي از مناسبترين بسترها جهت تجلّي و ادامه حيات ايزدان و امشاسپندان و ايزدبانوان به صورت پيكرگردانيشده است. با توجه به منبع اصلي منظومه خسرو و شيرين كه روايات محلي بوده است، ميتوان بازتاب چهرهها و شخصيتهاي اساطيري ايران باستان را در اين منظومه يافت. اين پژوهش با روش توصيفي تحليلي/ تطبيقي به بررسي شخصيتهاي منظومه خسرو و شيرين چون: هرمزشاه، خسروپرويز، مهينبانو، شبديز و گلگون، شيرين و شاپور و مقايسه آن‌ها با امشاسپندان: وهومن، اشه وهيشته، خشئره وائيريه، سپنته ارمئيتي (سپندارمذ)، هئورتات و امرتات، ايزدبانو آناهيتا و ايزد باد پرداخته است. نتيجه اين پژوهش آن است كه شخصيتهاي اشاره شده، وجوه مشترك قابل توجهي با نمونه هاي كهن خويش دارند. همچنين اين منظومه بستر مناسبي جهت ادامه حيات ايزدان، ايزدبانوان و امشاسپندان كهن ايراني فراهم كرده است و بايسته است بيش از يك منظومه غنايي صرف مورد توجه و مطالعه قرار گيرد.