عنوان مقاله :
بررسي تنوع ژنتيكي در درون و بين پنج جمعيت گوسفند ايراني با استفاده از نشانگرهاي ريز ماهواره
عنوان به زبان ديگر :
Gentic Variation Within and Between Five Iranian Sheep Populations Using Microsatellite Markers
پديد آورندگان :
بنابازي، محمد حسين دانشگاه تهران - دانشكده كشاورزي , اسماعيل خانيان، سعيد موسسه تحقيقات علوم دامي كشور، كرج - بخش بيوتكنولوژي , ميرائي آشتياني، رضا دانشگاه تهران - دانشكده كشاورزي , مرادي شهربابك، محمد دانشگاه تهران - دانشكده كشاورزي
كليدواژه :
گوسفندان ايراني , نشانگرهاي ريزماهواره , تنوع ژنتيكي , هتروزايگوسيتي , چندشكلي
چكيده فارسي :
در مطالعه حاضر تنوع ژنتيكي درون و بين پنج جمعيت گوسفند ايراني (سنجابي، كردي كردستان، كردي خراسان، مهربان و مغاني) با استفاده از شش جفت آغازگر ريزماهوارهاي (McMA2، McMA26، MAF64، OarCP26، OarAE64 و OarFCB304) بررسي گرديد. واكنشهاي PCR با تمام آغازگرها بجز OarAE64 بهخوبي انجام گرديد. تمامي جايگاهها در همه جمعيتها چند شكل بودند. سه آلل اختصاصي در دو جايگاه براي جمعيت كردي خراسان بهدست آمد ولي فراواني قابل ملاحظهاي نداشتند. بهجز جمعيت مغاني براي جايگاه McMA2، تمامي جمعيتهاي مورد مطالعه در جايگاههاي ريزماهوارهاي مورد بررسي در تعادل هاردي-واينبرگ بودند(005/0> P). كمترين و بيشترين فاصله ژنتيكي DA بهترتيب بين جمعيتهاي كردي كردستان و كردي خراسان (234/0) و بين سنجابي و مغاني (388/0) بهدست آمد. در گروهبندي جمعيتها بر اساس ماتريس فاصله ژنتيكي DA، كه با دو روش پيوند همجواري (NJ) و روش جفت گروهي غير وزني از طريق ميانگين حسابي (UPGMA) انجام شد، دو جمعيت كردي خراسان و كردي كردستان با هم و سپس سنجابي با آنها در يك گروه قرار گرفت و جمعيت مهربان و مغاني يك گروه مجزا تشكيل دادند. بيشترين و كمترين تنوع درون جمعيتي، كه براي هر جمعيت بهصورت متوسط هتروزايگوسيتي مورد انتظار در همه جايگاهها برآورد گرديد، بترتيب مربوط به جمعيتهاي مهربان (847/0) و كردي خراسان (744/0) بود. همچنين زمان انشقاق بين دو جمعيت كردي 445 سال بهدست آمد كه با شواهد تاريخي همخواني دارد.
چكيده لاتين :
Genetic variation within and between five Iranian sheep populations including Sanjabi (SAN), Kordi Kordistan (KKO), Kordi Khorasan (KKH), Mehraban (MEH) and Moghani (MOG) was assessed using six microsatellite markers (McMA2, McMA26, MAF64, OarAE64, OarCP26 and OarFCB304). The PCR reactions were successfully perfomed with all primers except OarAE64. All locus-population combinations were at Hardy-Weinberg equilibrium except McMA2 in MOG population (P<0.005). Polymorphism criteria showed that the five studied loci were polymorphic in all populations. The lowest DA genetic distance (0.234) was observed between KKH and KKO and the highest (0.388) between SAN and MOG populations. The dendrograms based on DA distances were drawn using unweighted pair-group method using an arithmetic average (UPGMA) and neighbor-joining (NJ) method. KKO, KKH and SAN were grouped together at one cluster and MEH and MOG at another by both methods. The average expected heterozygosity for each populations (as interpopulation variation) ranged from 0.744 to 0.847 for KKH and MEH, respectively. The estimated time of divergence for two Kordi populations (KKO and KKH) was 445 years that complies with historical evidences. The findings of this research confirmed that microsatellite variation could be a useful tool for screening of investigating biodiversity among domestic animals.
عنوان نشريه :
علوم آب و خاك
عنوان نشريه :
علوم آب و خاك