شماره ركورد :
1077948
عنوان مقاله :
بررسي مقاومت به استرس‌هاي شوري وفرمالين درپست لاروهاي ميگوي سفيد هندي تغذيه شده از روتيفرهاي غني شده با اسيدهاي چرب غيراشباع ( DHA , EPA )و ويتامين C
عنوان به زبان ديگر :
The Study of Salinity and Formalin Stress Tests in Postlarval Feeding of Indian White Shrimp by Enriched Rotifers with Unsaturated Fatty Acids ( DHA , EPA ) and Vitamin C
پديد آورندگان :
يحيوي، مازيار دانشگاه آزاد اسلامي واحد علوم و تحقيقات، تهران , آذري تاكامي، قباد دانشگاه تهران - دانشكده دامپزشكي , وثوقي، غلامحسين دانشگاه تهران - دانشكده دامپزشكي
تعداد صفحه :
12
از صفحه :
519
تا صفحه :
530
كليدواژه :
تست استرس , پست لاروي , ميگو , روتيفر , غني سازي , اسيدهاي چرب غيراشباع , ويتامين C
چكيده فارسي :
تست‌هاي استرس به طور معمول در هچري‌هاي ميگو جهت ارزيابي كيفيت پست لاروها ( PL ) در طي پرورش مورد استفاده قرار مي‌گيرند . در اين تحقيق لاروهاي ميگوي سفيد هندي با ناپلي تازه تخم گشائي شده آرتميا (تيمار شاهد) ؛ روتيفرهاي پرورش يافته روي جلبك كلرلا (تيمار 1)، روتيفرهاي غني شده با امولسيون روغن كبد ماهي كاد (تيمار 2) و روتيفرهاي غني شده با امولسيون روغن كبد ماهي كاد و ويتامين C (تيمار 3) تغذيه گرديدند . به‌طوري‌كه درمرحلهPL1 در تست‌هاي استرس شوري(10و20 قسمت درهزار) بيشترين ميزان بقا در تيمار3 (به ترتيب 667/56 و00/90 درصد) مشاهده شد . بعد ازآن تيمار 2 (333/43 و667/76 درصد) قرار داشته كه با تيمار3 تفاوت معني دار(05/0> P) داشت . اختلاف اين دو تيمار با تيمارهاي 1 و شاهد نيز معني دار بود. درتست فرمالين (100 قسمت در ميليون) در اين مرحله تفاوت معني‌داري بين دو تيمار3(667/86 درصد) و2(00/80 درصد) كه بالاترين ميزان بقا را نشان دادند مشاهده نگرديد، اما اختلاف آنها با تيمارهاي 1 (00/60 درصد) و شاهد (333/53 درصد) معني‌دار بود . در مرحله PL5 نيز در تست‌هاي استرس شوري (10 و20 قسمت درهزار) بالاترين ميزان بقا در تيمار3 (667/56 و333/83 درصد) مشاهده گرديد و بعد از آن تيمار 2 (00/40 و00/70 درصد) قرار داشته كه تفاوت آنها معني‌دار (05/0> P) بود . دراين مرحله ميزان بقا در تيمار شاهد (00/60 و 667/86 درصد) با تيمار3 تفاوت معني‌دار نداشته و با تيمارهاي 1 و2 داراي تفاوت معني‌دار (05/0> P) بود. كمترين ميزان بقا در تيمار1 (667/26و667/56 درصد) مشاهده شد. در تست استرس فرمالين(100قسمت درميليون) دراين مرحله بيشترين ميزان بقا به ترتيب در تيمارهاي شاهد‌، 3 و 2 (667/76 ، 333/73 و00/70 درصد) مشاهده گرديد كه تفاوت معني داري ما بين آنها ديده نشد . درصورتي كه اختلاف اين سه تيمار با تيمار1 (333/53 درصد) معني‌دار بود .
چكيده لاتين :
Stress tests are commonly applied in shrimp hatcheries to estimate the quality of postlarvae to be used during growout. The highest larval survival rate during culture and in shrimp stress tests has been reported when specimens are offered a diet containing high levels of highly unsaturated fatty acids ( HUFA ) . Also vitamin C has positive effect to resistance and survival of larvae . In this study in postlarvae stage 1 in the salinity stress tests (10 and 20 ppt ) the highest survival rate was observed in treatment 3 ( 56.667 % and 90.00 % ) which was enriched with highly unsaturated fatty acids and vitamin C . As for the second, treatment 2 ( 43.333 % and 76.667 % ) which was solely enriched with highly unsaturated fatty acids showed significant differences at a level of ( P < 0.05 ) with treatment 3 . The difference between these two treatments and treatment 1( larvae fed rotifers cultured on Chlorella sp. ) and control ( larvae fed newly hatched Artemia nauplii ) was also significant . No significant difference was observed in formalin stress test ( 100 ppm ) in this stage between treatments 3 ( 86.667 % ) and 2 ( 80.00 % ) which shows the highest survival rate . But difference between them with treatment 1( 60.00 % ) which was unenriched and control ( 53.333 % ) was significant . Also, in postlarvae stage 5 in the salinity stress tests (10and20 ppt) the highest survival rate was observed in treatment 3 ( 56.667 % and 83.333 % ) and later treatment 2 ( 40.00 % and 70.00 % ) which showed significant difference . In this stage , the survival rate the treatment control ( 60.00 % and 86.667 % ) and treatment 3 showed no significant difference but they showed significant differences with treatment 1 and 2 .The lowest survival rate was observed in treatment 1( 26.667 % and 56.667 % ) . an‎d the highest survival rate was observed in formalin stress test ( 100 ppm ) in this stage in treatments control , 3 and 2 ( 76.667 % , 73.333 % and 70.00 % ) among which there were no significant differences . However, the difference between these three treatments with treatment 1 ( 53.333 % ) was significant .
سال انتشار :
1385
عنوان نشريه :
علوم آب و خاك
فايل PDF :
7664065
عنوان نشريه :
علوم آب و خاك
لينک به اين مدرک :
بازگشت