تمايزگذاري دانشجويان علوم پزشكي با پيشرفت تحصيلي بالا و پائين بر اساس مؤلفه‌هاي اهمال‌كاري تحصيلي و عوامل استرس‌زا

Discrimination of Students of Medical Sciences with High and Low Academic Achievement Based on the Components of Academic Procras-tination and Stressors

زمينه: پيشرفت تحصيلي پيامد تعدادي از متغيرهاي پيشايندي فردي- اجتماعي است كه اهمال كاري و استرس از پيش‌بين‌هاي مهم آن هستند. پژوهش حاضر به تمايزگذاري دانشجويان با پيشرفت تحصيلي بالا و پايين بر اساس مؤلفه‌هاي اهمال كاري و عوامل استرس‌زاي رواني- اجتماعي پرداخته است. مواد و روش‌ها: روش تحقيق در مرحله اول از نوع همبستگي و با توجه به اينكه در مرحله بعد تفاوت گروه‌هاي حاصل از لحاظ تعدادي متغير بررسي مي‌شود از پس رويدادي مي‌باشد. از لحاظ روند تحليلي تابع تشخيص كه جزء روش‌هاي مبتني بر فرد است، براي تحليل داده‌ها استفاده شده است. جامعه مورد بررسي كليه دانشجويان دانشگاه علوم پزشكي تبريز در سال تحصيلي 98-97 بودند. براي انتخاب نمونه آماري از روش نمونه‌گيري طبقه‌اي با لحاظ طبقات جنسيت و رشته تحصيلي دانشجويان استفاده شد. حجم نمونه برآورد شده برابر با 367 دانشجو مي‌باشد. براي جمع‌آوري داده‌ها در اين پژوهش از دو ابزار اندازه‌گيري پرسشنامه ادراك حوادث استرس‌آور و آزمون اهمال كاري و نمره كل معدل استفاده شد. يافته‌ها: نتايج تحليل منجر به يك تابع تشخيصي شد كه به طور معني‌دار دانشجويان با پيشرفت تحصيلي پايين و بالا از هم تميز مي‌داد. هرچند مؤلفه‌هاي مربوط به استرس در اين تمايزگذاري نقش معني‌دار نداشتند؛ ولي در مؤلفه‌هاي مربوط به اهمال كاري دانشجويان با پيشرفت تحصيلي پايين، ميانگين‌هاي بالاتري نسبت به دانشجويان با پيشرفت تحصيلي بالا داشتند. بيشترين اختلاف ميانگين‌هاي دو گروه در اهمال كاري ناشي از خستگي و سپس در اهمال كاري عمدي و اهمال كاري ناشي از بي برنامگي بود. نتيجه‌گيري: براي پيشگيري از آسيب‌هاي تحصيلي حاصل از اهمال كاري پيشنهاد مي شود دانشجويان، مفهوم اهمال كاري و نشانه‌هاي آن را بهتر بشناسند، از عواقب آن آگاهي پيدا كنند و از طريق آموزش‌هاي منظم، تمرين خود كنترلي و مديريت زمان از آسيب‌هاي ناشي از آن بكاهند.

Background: Academic achievement is the result of a number of socio-occupational variables. Procrastination and stress are important predictors of such variables. The purpose of this study is to distinguish students with high and low academic achievement based on procrastination factors and psychosocial stressors. Materials and Methods: The research method is correlational. Given that the differences among the groups were examined in terms of the number of variables, the study is causal-comparative. Discriminant analysis, which is an individual-based analytical process, was used for analysis. The study population was all students of Tabriz University of Medical Sciences during the academic year of 2018-2019. Clutser sampling based on sex and major was used to select the statistical sample. The estimated sample size was 367 students. Data was collected through Perception of Stressful Life Events and Procrastination scales. Results: The results of the analysis led to one discriminant function that significantly differentiated students from lower and higher academic achievement. Stress components did not play a significant role in this differentiation, but the students with low academic achievement had higher mean scores than students with high academic achievement in the procrastination components. The greatest difference in the two groups' mean scores was due to fatigue and then in intentional procrastination and procrastination due to lack of planning. Conclusion: Students are advised to learn the meaning of procrastination, its symptoms and its consequences while they learn to to practice self-control and time management through regular training in order to reduce educational harm.