مقايسه تاثير تيمارهاي فيزيكي و شيميايي بر كنترل پوسيدگي، خواص كيفي و برخي فلاونوئيدهاي ميوه پرتقال تامسون ناول در انبار سرد

Comparison of the effect of physical and chemical treatments on decay control, qualitative characteristics and some flavonoids of Thomson-navel orange fruits in cold storage

تبديل به يك عامل محدود كننده در انبارماني ميوه‌ها گردد.هدف اين مطالعه بررسي تاثير تيمارهاي واكس، آب گرم، كلريد كلسيم و تيمار قارچ‌كش تجاري تكتو60 بر پوسيدگي، از طريق القاي بيوسنتز تركيبات فلاونوئيدي و درنتيجه حفظ كيفيت پساز برداشت ميوه هاي پرتقال تامسون ناول (سالم، زخم شده و آلوده شده با قارچ پنيسيليوم) بود. ميوه ها به مدت سه ماه در انبار سرد با دماي 5 تا 7 درجه سلسيوس و رطوبت نسبي حدود 75 تا 90 درصد نگهداري شد. كاهش وزن در ميوه‌هاي واكس خورده كمتر از ساير تيمارها بود. ميوههاي زخمشده و آلودهسازي شده شانس زيادي براي بقا نداشتند، تنها تيمارهاي تكتو60 و آبگرم توانستند پوسيدگي ميوه هاي زخم و آلوده را به طور معني‌داري كاهش دهند. در مقابل هيچ‌يك از تيمارها دركنترل پوسيدگي ميوه هاي بدون زخم اختلاف نداشتند. ميزان فنل كل پوست و گوشت ميوه در دوره انبارداري كاهش يافت. مقدار هسپريدين پوست نيز در تيمار واكس بريتكس 1050 ميكروگرم بر گرم عصاره بود. بيشترين مقدار اسكوپارون پوست و گوشت ميوه بهترتيب در تيمار آب داغ (9/100 ميكروگرم بر گرم عصاره) و تيمار كلسيم+زخم (71/64 ميكروگرم بر گرم عصاره) بود. كاربرد تيمارهاي تكتو 60 و آب گرم مي تواند پوسيدگي ميوه هاي زخم و آلوده را كاهش دهد. تيمارها در كنترل پوسيدگي ميوه هاي بدون زخم تفاوتي نداشتند كه اين موضوع اهميت جلوگيري از آسيب مكانيكي به ميوه در مرحله قبل از برداشت و زمان جابجايي را نشان ميدهد.

The decay of green and blue molds of Thomson navel oranges is one of the main causes of this product's decay and it can be a limiting factor in storing fruits. The aim of this study was to investigate the effects of wax, hot water, calcium chloride and commercial Tecto 60 fungicide treatments on reducing decay by inducing biosynthesis of flavonoid compounds and maintaining the postharvest quality of Thomson navel orange fruits. Fruits kept for three months in a cold storage at a temperature of 5 to 7 °C and a relative humidity of about 75 to 90%. Weight loss of fruits in waxed fruits was significantly lower than other treatments. The wounded and infected fruits did not have much chance of survival. None of the treatments were significantly effective on control of decay of non-wounded fruits. Total phenol content of fruit peel and flesh decreased during storage. Hesperidin in the peel was at the highest level in Britex wax treatment. The highest amount of scoparon of fruit peel and flesh was in hot water and calcium + wounded treatments, respectively. Although the amount of scoparon in some treatments inhibited the germination of fungal spores, it did not have the expected effect in controlling decay. The use of Tecto 60™ and hot water can significantly reduce the decay of wounded and infected fruits. The treatments were not effective in controlling the deterioration of intact fruits, which indicates the importance of preventing mechanical damage to the fruit in the pre-harvest stage.