ماهيت زاويه؛ زمينۀ تاريخي و تصحيح «رسالة في الزاوية» اثر شمس‌الدين محمد خفري

The Essence of Angles; Chronicle and Critical Edition of Shams al-Dīn Muḥammad al-Khafrī's Treatise on Angle

زاويه منقسم مي‌شود و برابري و نابرابري را مي‌پذيرد. بنا بر اين بايد آن را كميت دانست. از طرفي از تعريف اقليدس از زاويه، چنين برمي‌آيد كه بايد آن را ذيل مقولۀ مضاف طبقه‌بندي كرد. هم‌چنين زاويه، قابل اطلاق بر خميدگي عارض بر سطح است. از اين جهت، بايد آن را كيفيت دانست. اشكال ناشي از قضيۀ شانزدهم مقالۀ سوم اصول اقليدس نيز مانع ديگري در راه ارائه تعريف براي زاويه است. در اين مقاله ضمن ارائۀ انواع ديدگاه‌ها در مورد ماهيت زاويه در دورۀ اسلامي و پيش از آن و نقد آنها، به تصحيح و شرح رساله‌اي از شمس‌الدين محمد خفري در اين باره پرداخته‌ايم

Angles accept equality and non-equality and can be divided. So, we should catagorize them in quantities. On the other hand, due to Euclid’s definition of plane angle that Angle belongs to the category of relations. Then again, angle predicate flection of plane or solid. Therefore, it should be categorized as a quality. Also, the problem arising from the proposition III/16, complicated the essence of angles. In this article, we are going to study the opinions about the essence of angles and criticize them and introduce an essay of al-Khafrī on the angle with providing a critical edition and commentaries on it