عنوان مقاله :
تأثير به كارگيري روش منتورشيپ بر ميزان استرس دانشجويان پرستاري
عنوان به زبان ديگر :
The Effect of Mentorship on Stress of Nursing Students on clinical settings
پديد آورندگان :
محمدپوري، زكيه دانشگاه علوم بهزيستي و توانبخشي - گروه پرستاري , حسيني، محمدعلي دانشگاه علوم بهزيستي و توانبخشي - گروه مديريت توانبخشي , عباسي، علي دانشگاه علوم پزشكي شاهرود - گروه پرستاري , بيگلريان، اكبر دانشگاه علوم بهزيستي و توانبخشي - مركز تحقيقات اعصاب اطفال - گروه آمار زيستي , خانكه، حميدرضا دانشگاه علوم بهزيستي و توانبخشي - گروه پرستاري
كليدواژه :
استرس , دانشجوي پرستاري , منتورشيپ , آموزش پرستاري
چكيده فارسي :
مقدمه: برنامههاي متعددي براي كاهش استرس دانشجويان پرستاري پيشنهاد گرديده است. در اين ميان، بهرهگيري از پرستاران باليني با تجربه در امر آموزش دانشجويان پرستاري به عنوان منتور، افق تازهاي را در يادگيري باليني گشوده است. با توجه به محدود بودن مطالعات انجام شده در زمينه استفاده از منورشيپ در ايران، اين مطالعه با هدف تعيين تأثير به كارگيري روش منتورشيپ بر ميزان استرس دانشجويان پرستاري صورت گرفت.
روش كار: اين مطالعه يك پژوهش تجربي با طراحي دو گروهي قبل و بعد بود كه بر روي 57 دانشجوي ترم 7 و 8 كارشناسي پرستاري كه مشغول كارآموزي در بخش داخلي بيمارستان امام حسين(ع) شاهرود بودند، انجام شد. دانشجويان به روش سرشماري انتخاب و به طور تصادفي ساده در دو گروه مداخله (29 نفر) و كنترل (28 نفر) قرار گرفتند. در گروه مداخله، هر 6 تا 7 دانشجو تحت آموزش يك پرستار باليني به عنوان منتور قرار گرفت. گروه شاهد نيز طبق روش معمول تحت آموزش مربي دانشكده قرار گرفتند. در هر دو گروه قبل و بعد از مداخله، ميزان استرس دانشجويان با پرسشنامه Clinical Environmental Stress سنجيده شد. داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 16 و آزمون هاي تي مستقل و وابسته و كوواريانس تجزيه و تحليل شد.
يافته ها: بين گروه ها از نظر سني، سكونت و سال ورود تفاوت آماري معني داري مشاهده نشد . بر اساس نتايج آزمون كوواريانس، دو گروه قبل از اجراي برنامه منتورشيپ از نظر ميانگين نمره استرس با هم اختلاف معناداري نداشتند (p=0.418). اما پس از اجراي برنامه مداخله ميانگين نمرات استرس در گروه مداخله نسبت به گروه كنترل، به مقدار قابل توجهي كاهش يافته بود كه اين اختلاف از نظر آماري نيز معنادار بود (p=0.016).
نتيجه گيري: برنامه آموزشي منتورشيپ مي تواند موجب كاهش استرس دانشجويان پرستاري شود و توصيه مي شود در كارآموزي در عرصه دانشجويان پرستاري از اين برنامه آموزشي به جاي روش معمول در دانشكده هاي پرستاري استفاده شود. كه با توجه به كمبود مربيان پرستاري و كاهش شكاف تئوري وعمل مي توان آز آن استفاده كرد.
چكيده لاتين :
Introduction: Mentorship is a voluntary and beneficial professional relationship in which a person with more experience and knowledge (Mentor) support a person with less experience (mentee). This study aimed to investigate the effect of the mentorship on stress of nursing students.
Methods: This research is a quasi-experimental study on 57 Seventh and eighth semester nursing students of Shahrood Nursing and Midwifery School who were selected through census. They were simple randomly divided into two groups as control (28) and intervention (29). In the experimental group, there was a nursing expert as the mentor for each 6-7 students. Stress of students was evaluated before and after their training with clinical environmental stress questionnaire. Data using SPSS version 18 and independent t-test, chi-square and covariance were analyzed.
Results: Between the two groups in terms of age, educational level of the residence and there was no difference. Based on covariance analysis, two groups before the intervention had a significant difference in mean score of stress (p=0.418). After the intervention program stress scores significantly decreased in the intervention group (p=0.016).
Conclusions: Mentorship training program can reduces stress of nursing students and recommended to be used in field training instead of the usual methods in nursing colleges. This program can be used due to the shortage of nursing educators and to reduce the gap between theory and practice.
عنوان نشريه :
آموزش پرستاري
عنوان نشريه :
آموزش پرستاري