بررسي موانع و تسهيل كننده هاي همكاري پرستاران بخش در آموزش باليني دانشجويان پرستاري

Evaluating the Obstacles and Facilitators of Clinical Nurses' Cooperation in Clinical Education of Nursing Students

مقدمه: بسياري معتقدند كه حضور فعال همكاران باليني در امر آموزش، يكي از عوامل تسهيل كننده اهداف آموزشي به شمار مي­رود. مطالعه حاضر با هدف تعيين موانع و عوامل تسهيل كننده همكاري پرستاران بخش، در آموزش باليني دانشجويان پرستاري در بيمارستان هاي تهران در سال 1393 انجام گرفته است. روش كار: اين پژوهش از نوع توصيفي- تحليلي است. كه با روش نمونه‌گيري تصادفي چندمرحله‌اي، 384 نمونه از بخش­هايي كه دانشجويان پرستاري در آن مشغول به كارآموزي بودند، انتخاب شدند. ابزار جمع‌آوري اطلاعات، پرسش‌نامه ­ي ويژگي­هاي جمعيت شناختي بود. داده‌ها با كمك نرم‌افزار SPSS نسخه 16 تجزيه‌وتحليل گرديد. يافته‌ها: وضعيت پرستاران در ارتباط با موانع همكاري نشان داد، 57.1 درصد پرستاران موانع فردي را كه مهم‌ترين آن‌ها شلوغي نوبت صبح و خستگي پرستاران است، 26.5 درصد موانع ساختاري را كه مهم‌ترين آن برنامه‌ريزي ضعيف آموزشي است و 16.4 درصد موانع مديريتي را كه مهم‌ترين آن‌ها شكايت بيمار يا همراه او مبني بر انجام امور پرستاري توسط دانشجويان را به‌عنوان مهم‌ترين موانع دانستند. برخورداري پرستاران از دانش و مهارت كافي (21 درصد)، فراهم كردن محيط حمايت‌كننده و برنامه‌ريزي آموزشي مناسب (57.8 درصد،)، مشخص شدن شرح وظايف دانشجويان، مشخص بودن فرد پاسخگوي عملكرد دانشجويان (21.2 درصد،) مهم‌ترين عوامل تسهيل‌كننده‌ همكاري در امر آموزش از نظر پرستاران شناخته شدند. نتيجه‌گيري: از آنجا كه يكي از مشكلات و موانع موجود، مربوط به موانع فردي هست، به نظر مي‌رسد كاهش يا بهبود اين چالش با رفع موانع همكاري پرستاران و افزايش تسهيل‌كننده‌ها مؤثر هست؛ اين امر مستلزم همكاري ميان مربي، پرستاران باليني، سوپروايزر آموزشي، سرپرستاران، مديران پرستاري، مسؤول برنامه ريزي آموزشي و ساير مسؤولين رده‌بالاي مديريتي است.

Introduction: Many educators believe that active participation of clinical nurses in education is one of the facilitating factors in educational goals. This study aimed to determine obstacles and facilitators of clinical nurse’s cooperation in clinical education of nursing students in Tehran hospitals in 2014. Methods: In this descriptive-analytical study, 384 samples were selected from wards where nursing students were educating clinically by multilevel random sampling. Data were collected using a demographic characteristics' questionnaire. Then, the data were analyzed by the SPSS software (version 16). Results: The results showed that individual obstacles including crowded ward and nurses’ fatigue (57.1%), structural obstacles including weak educational planning (26.5%) and administrative obstacles including complains of the patients and their families (16.4%) were ranked as the most important obstacles. Also, nurses' sufficient knowledge and skills (21%), providing a supporting environment and educational planning (57.8%), determining the duties of the students, and identifying the person responsible for performance of the students (21.2%) were mentioned as the most important facilitators of clinical nurses’ cooperation. Conclusions: Since one of the difficulties and obstacles relates to individual obstacles, it seems that reducing or overcoming this challenge can lead to eliminate nurse’s cooperation barriers. This requires collaboration among educators, clinical nurses, educational supervisors, head nurses, nurse managers and other managerial levels responsible for educational planning and other top managerial levels.