نقش فعاليت بدني در سوگيري توجه به تصاوير تيپ بدني و نارضايتي از تصوير بدني در بانوان

The Role of Physical Activity in Attentional Bias to Body Pictures and Body Image Dissatisfaction in Women

مقدمه: سوگيري توجه به تصاوير بدني مي­ تواند با نارضايتي از تصوير همراه گردد و باتوجه به نقش تسهيل­ كننده ورزش بر سلامت بنابراين هدف از پژوهش حاضر بررسي نقش فعاليت بدني در سوگيري توجه به تصاوير تيپ بدني و نارضايتي از تصوير بدني در بانوان مي­ باشد. روش: طرح پژوهش حاضر به روش علّي ـ مقايسه‌اي و همبستگي انجام گرفت. بدين منظور در 130 بانو شركت­ كننده در فعاليت­ هاي ورزشي (65 نفر) و بدون مشاركت ورزشي (65 نفر كه با گروه فعال همگن گرديده بودند) سوگيري توجه و نارضايتي از تصوير بدني مورد بررسي قرار گرفت. آزمايه دات پروب براي بررسي سوگيري توجه و پرسشنامه چندبعدي خود ـ بدن براي بررسي نارضايتي از تصوير بدني مورد استفاده قرار گرفت. براي بررسي ارتباط بين نمرات حاصل از سوگيري توجه و نارضايتي از تصوير بدني از ضريب همبستگي پيرسون و براي بررسي نقش فعاليت بدني و براي مقايسه اين متغيرها در دو گروه فعال و غيرفعال آزمون تي مستقل استفاده شد. يافته ­ها: بررسي نتايج نشان داد كه سوگيري توجه به تصاوير تيپ بدني با نارضايتي از تصويربدني به صورت مستقيم و معنادار بوده و تفاوت معناداري در نارضايتي از تصوير بدني و سوگيري توجه دو گروه وجود دارد به ­طوري­كه افراد فعال نارضايتي از تصوير بدني كمتري نسبت به ديگر گروه داشتند و ارزيابي بهتر بدن و تصوير بدني مثبت‌تر اجزاي بدن در گروه فعال مي ­باشد. نتيجه­ گيري: به نظر مي­ رسد معيارهاي غير­واقعي زيبايي و تناسب اندام و انتظارات افراد از بدن خود و ديگران با داشتن فعاليت ورزشي و بدني مناسب مي ­تواند تغيير يابد.

Introduction: Attentional biases are thought to contribute to body image dissatisfaction and due to the role of sports facilitation on health, the aim of this research was to study the role of physical activity in attentional bias to body pictures and body image dissatisfaction in women. Method: The research was causal-comparative and correlational. In 130 participants who had participated in sports (n=65) and no participated in sport (n=65) that were homogenized with active group, attentional bias and body image dissatisfaction were investigated. Dot-probe task was used for attentional bias and multidimensional body-self relations questionnaire was used for body image dissatisfaction. Pearson test was used to examine the correlation between attentional bias and body image dissatisfaction. To evaluate the role of physical activity and compare these variables in two groups, independent t-test was used. Results: The results showed a significant relationship between attentional bias and body image dissatisfaction and there was a significant difference between the two groups in these variables that non-active group showed significant high body image dissatisfaction. There was better assessment of body and more positive image of the body limbs in the active group. Conclusion: It seems that unrealistic measurement of beauty and fitness and the expectations of individuals' body itself and others might be changed with appropriate sports and physical activity.