ارتباط مهارت هاي زندگي و توانمندي هاي رواني و اجتماعي با ميزان افسردگي در نوجوانان

The relationship between Life skills, psychosocial abilities and depression in teenagers

مقدمه: بسياري از مشكلات و اختلالات رواني از جمله افسردگي ريشه در مهارت هاي زندگي و عوامل رواني اجتماعي دارند. به نظر مي رسد شناسايي توانمندي هاي رواني و اجتماعي مرتبط با افسردگي مي تواند نقشي مهمي در اثر بخشي مداخلات داشته باشد. اين مطالعه با هدف تعيين ارتباط افسردگي با مهارت هاي زندگي و توانمندي هاي رواني و اجتماعي در نوجوانان دانش آموز در سال 1394 انجام شد. روش كار: در اين مطالعه مقطعي 600 نفر از دانش آموزان دبيرستان هاي (14-17 ساله) شهر اصفهان مورد بررسي قرار گرفتند. نمونه گيري به صورت چند مرحله ايي تصادفي از مناطق مختلف آموزش و پرورش انجام شد. ابزار هايجمع آوري اطلاعات شامل پرسشنامه توانمندي هاي رواني اجتماعي و نشانگان افسردگي بود. روايي و پايايي ابزار توانمندي هاي رواني اجتماعي پيش از مطالعه مورد بررسي و تاييد قرار گرفت. از تحليل رگرسيون خطي و نرم افزار SPSS 21 به منظور بررسي رابطه متغير هاي مورد مطالعه استفاده شد. يافته ها: شيوع افسردگي شديد در دانش آموزان 29.1 درصد و در دانش آموزان دختر و پسر به ترتيب 32.9 و 25.4 درصد بود. نمره افسردگي با نمره مهارت هاي زندگي و كليه عوامل رواني اجتماعي به غير از فعاليت هاي تفريحي ارتباط معنادار و معكوسي داشت. بر اساس نتايج تحليل رگرسيون، از ميان متغير هاي پيش گويي كننده رواني اجتماعي، تنها ضريب استاندارد مهارت تصميم گيري (0.31-) ميزان معناداري را نشان داد (P<0.001). نتايج آناليز واريانس يك طرفه نشان مي دهد كه مدل رگرسيون معنادار بود (P<0.001). نتيجه گيري: نتايج نشان داد كه در ميان متغير هاي رواني اجتماعي مهارت تصميم گيري به ميزان مؤثري مي تواند پيش گويي كننده ميزان افسردگي در نوجوانان دانش آموز باشد.

Introduction: Many of the problems and psychiatric disorders such as depression are rooted in life skills and psychosocial factors. It seems that identifying mental and social capabilities associated with depression can play an important role in the effectiveness of interventions. This study aims to determine the relationship between depression, life skills and psycho-social abilities in teenage students in 2015. Method:This cross-sectional study has been conducted on 600 high school students (14-17 age) in Isfahan. Randomized Multi-stage sampling has been carried out in different educational areas. Questionnaires on psychosocial capabilities and depression symptoms were used as the Data collection tool. Prior to the study, validity and reliability of the questionnaire on psychosocial capabilities was reviewed and approved. Linear regression analysis and SPSS 21 was used to examine the relationship between variables. Results:The prevalence of major depression in pupils was 29.1 and in the female and male students were 32.9 and 25.4, respectively. Depression or life skills score and all of the psychosocial factors except recreational activities, had a significant and inverse correlation. Based on the results obtained from regression analysis, among the psychosocial predictive variables, standardized coefficient of decision-making skills (-0.31) was the only variable which showed a significant correlation (P<0.001). The results of ANOVA showed that regression model is significant (P<0.001). Conclusion: The results showed that among the psychosocial variables, decision-making skills can effectively predict the rate of depression in the students.