تأثير مداخله آموزشي بر نگرش و رفتار مراقبتي مراقبين خانوادگي كودكان كم‌توان ذهني

The effect of educational intervention on the attitudes and behaviors of family caregivers caring for children with intellectual disability

مقدمه: داشتن كودك كم‌توان ذهني مشكلات جسمي، روحي، رواني و اجتماعي زيادي را بر واحد خانواده تحميل كرده و آنان را دچار آسيب‌پذيري مي‌نمايد. انجام مداخلات مناسب براي بهبود نگرش و رفتار مراقبتي مطلوب مي‌تواند تا حد زيادي حامي اين خانواده‌ها بوده و كيفيت زندگي بهتري را به آنان هديه نمايد. مطالعه حاضر به منظور تعيين اثر مداخله آموزشي بر نگرش و رفتار مراقبتي مراقبين خانوادگي كودكان كم‌توان ذهني انجام گرديده است. روش: اين مطالعه از نوع مداخله‌اي تصادفي كنترل‌دار مي‌باشد كه در سال 1392 در مركز توانبخشي نرگس ميانه انجام گرفت. در اين تحقيق 64 مراقب داراي كودك كم‌توان ذهني 18-6 ساله به طور تصادفي به دو گروه مداخله و كنترل تقسيم شدند. براي گروه مداخله 6 جلسه كلاس آموزشي برگزار گرديد ولي براي گروه شاهد هيچ مداخله‌اي انجام نشد. در هر دو گروه در ابتدا و انتهاي مطالعه، داده‌ها براساس پرسشنامه‌هاي محقق‌ساخته نگرش و رفتار جمع‌آوري گرديد. داده‌ها از طريق نرم‌افزار SPSS v.21 و با استفاده از آزمون‌هاي آماري تي‌زوج، تي‌مستقل و كاي‌اسكوئر مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت. يافته‌ها: بين ميانگين نمره نگرش و رفتار مراقبين در هر دو گروه، قبل از مداخله اختلاف آماري معناداري به دست نيامد. نتايج نشان داد 5/1 ماه بعد از اجراي مداخله، افزايش ميزان نمره نگرش و رفتار مراقبين در گروه مداخله قبل (5/63±48/64، 6/51±62/29) و بعد از مداخله (2/77±58/46، 3/76±72/57) معنادار بود (P<0.05). نتيجه‌گيري: نتايج پژوهش نشان داد مداخله آموزشي در بهبود نگرش و رفتار مراقبتي مراقبين خانوادگي كودكان كم‌توان ذهني مؤثر بوده است. پيشنهاد مي‌شود پژوهش‌هايي در زمينه اثربخشي اين نوع مداخله آموزشي براي ساير بيماري‌هاي مزمن نيز انجام گردد.

Introduction: Having an intellectually disabled child imposes many physical, mental, and social predicaments on the family. Appropriate interventions to improve attitude and create constructive caring behaviors can greatly support those families and provide them a healthier quality of life. This study conducted to determine the effect of the educational intervention on the attitudes and behaviors of family caregivers caring for children with intellectual disability. Method: This study is a randomized, controlled, intervention study conducted in Narges rehabilitation center, Miyaneh in 2013. A total of 64 caregivers of children with intellectual disabilities aged 6-18 years were randomly divided into two groups. Intervention group received training classes (6 sessions) but control group did not receive any intervention. Data were collected based on the researcher made, behavior and attitude questionnaires at beginning and the end of the study. Data were analyzed using SPSS version 21, paired t-test, t-test, and chi-square. Results: Mean score of attitude and behavior in both groups was not statistically significant before the intervention. However, 90 days after the intervention, attitude and caring behavior of caregivers in the intervention group increased significantly (P<0.05). Conclusion: Educational intervention improved attitudes and behaviors of family caregivers significantly. Therefore, authors recommend further studies to evaluate the effectiveness of this model on other chronic conditions.