اثربخشي آموزش كارآفريني بر مسير شغلي دانش آموزان

The Effectiveness of Entrepreneurship Education on Students' Career Path

پژوهش حاضر باهدف بررسي اثربخشي درس كارآفريني بر مسير شغلي دانش-آموزان صورت گرفت. روش پژوهش آزمايشي بوده و از طرح پيش‌آزمون و پس‌آزمون با گروه كنترل استفاده شد. جامعه آماري پژوهش شامل كليه دانش-آموزان دختر پايه دوم مقطع متوسطه در شهر نورآباد بود. به‌منظور انجام اين پژوهش يك‌پايه دوم از بين سه‌پايه دوم رشته كار و دانش و يك‌پايه دوم از بين هجده پايه دوم رشته‌هاي نظري با استفاده از روش نمونه‌گيري تصادفي انتخاب شد. ابزار مورداستفاده در پژوهش پرسشنامه پژوهشگر ساخته مسيريابي شغلي كارآفريني بود. روايي صوري پرسش‌نامه توسط متخصصان حوزه مشاوره تحصيلي و شغلي تأييد گرديده و پايايي آن به روش آلفاي كرونباخ (8/0=) محاسبه شده است. داده‌هاي به دست آمده با روش آماري تحليل كوواريانس مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت. نتايج پژوهش نشان داد كه ميانگين متغير مسير شغلي دانش‌آموزان و زير مقياس‌هاي دانش كارآفريني، نگرش نسبت به كارآفريني به‌عنوان مسير شغلي و انتخاب كارآفريني به‌عنوان مسير شغلي بيشتر از گروه كنترل بوده است اما در ميانگين زير مقياس دانش مسيريابي شغلي تفاوت معني‌داري بين دو گروه آزمايش و كنترل وجود ندارد (05/0>p)؛ بنابراين مي-توان نتيجه گرفت؛ كه آموزش كارآفريني بر مسيريابي شغلي دانش‌آموزان مؤثر است و كارآفريني مي‌تواند به‌عنوان يك مسير شغلي در نظر گرفته شود.

The purpose of this study was to investigate the effectiveness of entrepreneurship lesson on students’ career routing. The research method was experimental and pre-test and post-test with control group were used. The statistical population of the study included all second grade high school female students in the city of Nourabad. In order to do this research, one second grade of three second grade of the field of work and knowledge and one second grade of eighteen second grade theoretical fields was selected by using random sampling. The tool used in the research was a researcher-made entrepreneurship career routing questionnaire. The Face validity of the questionnaire was assessed by educational counseling experts and its reliability was determined using Cronbach's alpha (α = 0.8). The obtained data were analyzed by using covariance analysis. The results of the study showed that the mean of the variable of the career path of the students and the subscales of entrepreneurship knowledge, the attitude toward entrepreneurship as a career path and the choice of entrepreneurship as a career path were more than the control group but there is no meaningful difference between the two experimental and control groups in the mean subscale of routing knowledge (p<0/05). Therefore, it can be concluded that entrepreneurship education is effective on students’ career routing and entrepreneurship can be considered as a career path.