سياست نوآوري: چيستي، چرايي و چگونگي

Innovation Policy: What, Why, and How

سياست گذاران، طي سه دهۀ گذشته، بيش از پيش به نقش نوآوري در عملكرد اقتصادي و حل مسائل پيش آمده (مانند مسائل آب و هوايي) علاقه مند شده اند. اين ديدگاه كه سياست گذاري در حمايت از نوآوري مؤثر است، در سال هاي اخير فراگير شده و اصطلاح سياست نوآوري به طور معمول به كار رفته است. اين مقاله، با تمركزي خاص بر تعريف سياست نوآوري (چيستي آن)، بنيادهاي نظري آن (چرا سياست نوآوري نياز است) و همچنين چگونگي طراحي، پياده سازي و حكمرانيِ سياست نوآوري، سهم اين حوزۀ به سرعت در حال ارتقا از سياست عمومي را مد نظر قرار مي دهد. سياست نوآوري يكي از حوزه هاي سياست عمومي است كه به سرعت در حال رشد و ارتقا است.

During the last two to three decades policy-makers have increasingly became concerned about the role of innovation for economic performance and, more recently, for the solution of challenges that arise (such as the climate challenge). The view that policy may have a role in supporting innovation has become widespread, and the term innovation policy has become commonly used. This paper takes stock of this rapidly growing area of public policy, with particular focus on the definition of innovation policy (what it is); theoretical rationales (why innovation policy is needed); and how innovation policy is designed, implemented, and governed.