امنيت در ساحت عدالت اجتماعي؛ از فرايندها تا برايندها تأملي در كتاب عدالت و امنيت ملي

Security in the Realm of Social Justice: From Processes to the Emergence A Critical Look at Justice and National Security

نياز به امنيت پس از نيازهاي فيزيولوژيك مهم‌ترين نياز اساسي انسان براي حيات است كه شانه‌به‌شانۀ دگرديسي در روندها و فرايندهاي زندگي جمعي متحول شده است و ابعاد مختلفي يافته است. در دوران مدرن مفهوم بسيط يا به‌تعبيري پسامدرن دال شناور امنيت در بستر نظام دانش برآمده از گفتمان كلاسيك امنيت ملي مدلولي يافت كه جامع اعضا و مانع اغيار نبود. نقيصه‌اي كه با صورت‌بندي‌اي جديد از مفاهيم و ايجاد پيوند معنايي نويني ميان مقولة امنيت و عدالت ذيل نظام دانش برآمده از گفتمان امنيت جامعه‌اي تاحدودي مرتفع گرديد. درواقع، مفهوم امنيت ملي فقط در وضعيتي مي‌تواند متضمن و منادي «امنيت پايدار/ security sustainable» باشد كه موجد و مولد عدالت در تمامي سطوح اجتماعي باشد و با تقويت سرماية اجتماعي اطمينان و آسودگي‌ خاطر افراد و گروه‌هاي اجتماعي را به‌هم‌راه داشته باشد. اين مهم مستلزم اتخاذ رويكردي جامعه‌محور دربرابر رويكردي قدرت‌محور است. امري كه با تقدم‌بخشيدن به جامعة مدني و تقويت نهادهاي جامعه‌بنياد و ابتناي روندهاي سياست‌سازي و سياست‌گذاري بر ارزش‌هاي اجتماعي و فرهنگي ميسور و ميسر خواهد بود.

Demand for security is the second most essential human need after the physiological necessities to the life which evolves along with the metamorphoses in common life trends and processes and has gotten different aspects. In the modern age, the plaint concept - or an afloat signifier from a postmodernist perspective - of security in the epistemological context created from the classic discourse of national security was related to a signified which was neither inclusive to all the members nor exclusive to the aliens. The mentioned shortage has been fixed through the new articulation of concepts and creation of a new conceptual correlation between the security and justice under a new epistemology embedded in the societal security discourse. In fact, the concept of national security could serve the sustainable security so long as it succeeds to create and insure justice in all societal fields along with boosting the social capital by which the convenience of individuals and social groups is reachable. To do so, adopting a society-based approach instead of a power-based one is necessary. This main is feasible and reachable only by prioritizing the civil society, empowering the society-founded institutions and embedding the policy making in the social and cultural values.