راهبرد سياست خارجي ايران در توازن قواي منطقه اي

پوياييهاي منطقهاي به ويژه بعد از وقايع بهار عربي، بروز بحرانهاي جديد ازجمله در سوريه و عراق و بروز پديده تروريسم داعش و تضعيف دولتها و به تبع بازتعريف نقش بازيگران منطقهاي و فرامنطقهاي براي پركردن خلأ قدرت، زمينههاي شكلگيري راهبرد جديدي در سياست خارجي ايران را اجتنابناپذير ميكند كه قابليت سازگاري با محيط در حال انتقال منطقهاي را داشته باشد. فرضيه اصلي اين مقاله اين است كه دو اصل تقويت «همكاريهاي منطقهاي» و «بازدارندگي تهديد از منطقه» (بهشكل سخت و نرم) بايد بهنوعي تعادل در شرايط جديد برسند تا جايگاه ايران در توازن قواي منطقه اي حفظ شود. بر اين اساس، نويسنده ضرورت تركيب تدريجي دو راهبرد جاري سياست خارجي و معرفي راهبرد سومي را اجتنابناپذير ميداند كه از آن به عنوان «ايران قوي از درون» ياد كرده است.