بررسي عوامل اجتماعي موثر بر ميزان روابط همسايگي مطالعه موردي شهروندان ساكن شهر بابل

تغييرات گسترده در حوزه شهري باعث تغيير در سبك زندگي و الگوي رفتاري ساكنين مناطق شهرنشين و خصوصاً شبكه روابط همسايگي شده است. به گونه­ اي كه روابط بين همسايگان در زندگي شهري از هم گسسته شده و مردم كمتر درگير روابط همسايگي و محله­ اي هستند. لذا اين پژوهش به بررسي عوامل اجتماعي موثر بر ميزان روابط همسايگي شهروندان ساكن شهر بابل مي پردازد. جامعه آماري اين مطالعه را كليه خانوارهايي كه در سال 93 ساكن شهر بابل بوده اند تشكيل داده است. حجم نمونه تحقيق 384 نفر بوده كه از طريق نمونه گيري خوشه­ اي جمع آوري گرديد. روش پژوهش در اين تحقيق پيمايشي بوده و داده ها از طريق پرسشنامه گردآوري شده است. يافته­ هاي تحقيق نشان داد كه روابط همسايگي در اين شهر كمتر از حد متوسط يا ضعيف است. اما هر قدر تعداد سال­ هاي سكونت افراد در يك محل بيشتر باشد ميزان روابط همسايگي بيشتر مي شود. همچنين يافته­ هاي تحقيق نشان مي ­دهد كه متغيرهاي مستقل تحقيق (اعتماداجتماعي (بين فردي)، حمايت اجتماعي، احساس امنيت اجتماعي و دينداري) به ميزان 32/0 از واريانس متغير وابسته (روابط همسايگي) را تبيين مي­كنند. نتايج تحقيق نشان داده است بيشترين عامل تأثير گذار مستقيم بر روي روابط از آن عامل دين­داري و احساس امنيت داراي تاثير مستقيم و غيرمستقيم بر ميزان روابط همسايگي بوده اند. اما متغير حمايت اجتماعي تاثير مستقيمي بر روابط همسايگي نداشته بلكه داراي تاثير غير مستقيم بوده است.