نيچه روح‌‌القدس فلسفه ژيل دلوز نقدي بر كتاب Nietzsche and philosophy

Nietzsche as Holy Spirit of Deleuze: AReview of Nietzsche's Book and Philosophy

اين مقاله به معرفي و ارزيابي كتاب نيچه و فلسفه (Nietzsche and philosophy) نوشته ژيل دلوز مي­پردازد. كتاب نيچه و فلسفه دلوز كه اولين بار در فرانسه در سال 1962 منتشر شد بعدها در 1983 به انگليسي ترجمه شد. اين كتاب در دهه 60 ميلادي واكنشي عليه هگل­ گرايي غالب كوژوي وژان هيپوليتي فرانسه است و دلوز در اين اثر سعي دارد نيچه را در مقابل هگل قرار دهد تا نشان دهد كه فلسفه هگل نافي فلسفه تفاوت، كثرت و نيرو و سرزندگي زندگي است. اين كتاب همانند مقدمه­ اي است كه مضامين كتاب‌هاي بعدي دلوز ريشه در آن دارند. سه متفكر در انديشه دلوز نقش محوري دارند: اسپينوزا، برگسون و نيچه. اگر اسپينوزا پدر است، برگسون پسر، بي­شك نيچه روح ­القدس خواهد بود. اما اين مقاله در عين حال كه به ارزيابي فلسفه دلوز در اين كتاب پرداخته ولي مي­ خواهد نشان دهد كه دلوز شكل ديگري از ديالكتيك هگلي را با رنگ و لعاب نيچه ­اي روايت مي­ كند و لذا دلوز گريز و گزيري از تفكر ديالكتيكي هگلي ندارد.

This article introduces and evaluates Nietzsche and Philosophy by Gilles Deleuze. Deleuze's book, first published in 1962 in France, was later translated into English in 1983. In the 1960s, the book was a reaction to the predominating Hegelianism of France's Alexandre Kojève and Jean Hyppolite, and Deleuze attempts to put Nietzsche against Hegel to show that Hegel's philosophy is a philosophy of difference, plurality, and vitality and vitality of life. This book is just like an introduction to all themes of Deleuze's next books. Three thinkers have a central role in Deleuze's thought: Spinoza, Bergson and Nietzsche. If Spinoza is a father, Bergsonwill be son and Nietzsche will be Holy Spirit. But this article, while analyzing Deleuze's philosophy in this book, seeks to demonstrate that Deleuze narrates another form of Hegelian dialectics in Nietzsche's syle, and thus Deleuze's does not escape from the Hegelian dialectical thinking.