اثربخشي يك برنامة آموزشي مهارت‌هاي زندگي مبتني بر فرهنگ اسلامي بر شادكامي و تاب‌آوري زنان مطلقه

اين پژوهش با هدف تدوين برنامۀ آموزش مهارت‌هاي زندگي مبتني بر فرهنگ اسلامي و تعيين اثربخشي آن بر شادكامي و تاب‌آوري زنان مطلقه انجام شد. روش پژوهش شامل دو بخش كيفي و كمّي است. 30 نفر نفر از زنان مطلقه 30 تا 40 سالة مراجعه‌كننده به مراكز مشاوره و خدمات روان‌شناختي شهر كرمان در نيمۀ اول سال 1395 با روش نمونه‌گيري دردسترس انتخاب‌ و به‌صورت تصادفي در دو گروه آزمايش و كنترل گمارده شدند. براي جمع‌آوري داده‌ها از پرسش­نامۀ تاب‌آوري و پرسش­نامة شادكامي آكسفورد استفاده شد. برنامۀ آموزشي طي 11 جلسۀ 90 دقيقه‌اي در گروه آزمايش اجرا شد. گروه كنترل در ليست انتظار قرار گرفت. نتايج با روش تحليل كوواريانسمورد تحليل قرار گرفت. يافته‌هانشان داد كه ميزان نسبت روايي محتوايي براساس روش لاوشه براي تعداد 10 نفر متخصص 83 /0 به­دست آمد، و ميزان شاخص روايي محتوايي براساس روش والتز و باسل براي اين تعداد متخصص 80 /0 به­دست آمدو با مقايسۀ اين ميزان با مقدار مورد قبول در هر دو شاخص، ميزان روايي محتوايي برنامه قابل­قبول است. همچنين، نتايج نشان داد كه آموزش مهارت­هاي زندگي بر افزايش ميزان شادكامي و تاب­ آوري گروه آزمايش در مقايسه با گروه كنترل تأثيرگذار بوده است. براساس نتايج مي­توان گفت كه برنامۀ مهارت­هاي زندگي (شامل خودآگاهي، مقابله با استرس، و همدلي) مبتني بر فرهنگ اسلامي، برنامۀ مناسب و كارآمدي براي زنان مطلقه است و اجراي آن مي­تواند بر شادكامي و تاب‌آوري اين افراد مؤثر باشد.