تاب‌آوري سازمان‌هاي خبري در بحران‌هاي طبيعي: استعاره « انسان زنده هوشيار »

Resilience of News Organizations in Natural Crises: " Conscious Alive Humane " Metaphor

بلاياي طبيعي از جمله مخاطراتي هستند كه مي توانند در صورت وقوع در يك محيط به بحران تبديل شوند. اين بحران ها اگر در محيط پيراموني يك سازمان رسانه اي خبري رخ دهند، سبب مي شوند تا اين سازمان ها دچار بحران سازماني شده و در انجام مسئوليت اجتماعي خود ناكام بماند؛ لذا اين مقاله به ارائه مفهوم جديدي از تاب آوري سازمان هاي خبري در بحران هاي طبيعي پرداخته است.روش: روش پژوهش حاضر توصيفي-تحليلي است و داده هاي مورد نياز اين مقاله به كمك مطالعه اسنادي-كتابخانه اي جمع آوري گرديده است؛ براي اين منظور جستجوي گسترده اي در منابع و بانك هاي اطلاعاتي انجام و جديدترين منابع در زمينه تاب آوري سازماني گردآوري شد.يافته ها و نتايج: تاب آوري سازماني سازمان هاي رسانه اي خبري در هنگام بلاياي طبيعي در كشور ما مورد غفلت قرار گرفته است و اين موضوع ريشه در عدم باور مديران رسانه ها به مسئوليت اجتماعي خويش دارد؛ لذا تاب آوري چنين سازمان هايي بايد مورد توجه قرار گيرد؛ الزامات پرداختن به چنين موضوعي تلقي تاب آوري سازماني به عنوان راهبرد و استراتژي سازمان، وجود برنامه مدون تاب آوري در سازمان و سنجش مداوم تاب آوري سازمان است كه جامه عمل پوشاندن به آن ها تاب آوري آينده نگرانه، تاب آوري همزمان، تاب آوري گذشته نگر را براي چنين سازمان هايي به ارمغان مي آورد.

Background and objectives: Natural disasters are including the risks that may change to a crisis. Happening of the crises around a news organization may cause crises in the organizations and will frustrate their social responsibilities; thus, this article presents a new concept of resilience of news organizations in natural disasters. Method: The methodology of this research is descriptive-analytic and the required data have been collected by documentarylibrary studies of resources and databases in the field of organizational resilience. Fundings and Results: The organizational resilience of news media organizations in natural disasters has been neglected in our country, and this is rooted in the lack of belief of media managers in their social responsibility; so, the resilience in such organizations should be taken into consideration. The necessities of addressing such an issue is recognition of organizational resilience as an organization’s strategy, the existence of a program of resilience in the organization and continuous assessment of the resilience of the organization, which will provide them with forward-looking resilience, coherent resilience, and retrospective resilience to such organizations.