توسعه مالي و نابرابري؛ نقدي بر مباني نظري متون منتشرشده در ايران

Financial Development and Inequality: A Critique of Theoretical Foundations of Published Texts in Iran

ارتباط توسعۀ ‌مالي و نابرابري يكي از موضوعاتي است كه مطالعات نظري و تجربي زيادي دربارة آن انجام شده است، اما هنوز در اين خصوص بين نظريه‌پردازان اقتصادي اجماع‌نظر وجود ندارد. در ايران، مطالعات زيادي درخصوص ارتباط توسعۀ‌ مالي و نابرابري انجام شده است كه عمدتاً در چهارچوب فرضيۀ ارتباط غيرخطي گرين‌وود و جوانويچ (1991) يا فرضيۀ ارتباط خطي منفي بوده است و محققان بسته به تعداد مشاهدات، نوع مشاهدات، و شكل تابعي مورد‌استفاده نتايج متفاوتي در تأييد يكي از اين فرضيه‌ها به‌دست آورده‌اند. از اواخر دهۀ 1990، ادبيات نظري توسعۀ ‌مالي و نابرابري دچار تحولات جدي شده است و نظريه‌پردازان اقتصادي كانال‌هاي جديدي را براي اثرگذاري توسعۀ مالي بر نابرابري معرفي كرده‌اند كه عمدتاً در مطالعات انجام‌شده در ايران موردتوجه واقع نشده است. در اين مقاله تلاش مي‌شود، ضمن ارائۀ نقدهاي وارده بر مباني نظري مطالعات انجام‌شده در ايران، برخي از مهم‌ترين رويكردهاي جديد ارائه‌شده درخصوص ارتباط توسعۀ مالي و نابرابري به‌صورت اجمالي ارائه شود.

The relationship between financial development and inequality is one of the topics that has been studied in many theoretical and empirical studies, but there is still no consensus among economic theorists on this. In Iran, a lot of studies have been done on the relationship between financial development and inequality. These studies are mainly based on the Greenwood and Jovanovic’s nonlinear hypothesis or the Banerjee and Newman’s negative linear hypothesis. an‎d researchers, depending on the number of observations, the type of observation, and the functional form they used, have obtained different results in verifying one of these hypotheses. Since the late 1990s, theoretical literature on financial development and inequality has undergone a major transformation, and economic theorists have introduced new channels for the impact of financial development on inequality, which is mainly not considered in the studies carried out in Iran. In this article, firstly, the theoretical foundations of the studies conducted in Iran are criticized, and then some of the most important new approaches presented regarding the relationship between financial development and inequality are explained briefly.