اثربخشي آموزش تاب‌آوري بر استرس و بهزيستي روانشناختي پرستاران يك مركز نظامي در شهر كرمان

Effectiveness of resilience training on stress and psychological well-being of nurses in a military hospital in Kerman

مقدمه: پرستاري حرفه‌اي پرتنش است و تنش‌هاي شغلي به پيامدهاي منفي منتهي مي‌شوند كه از اين پيامدها، مي‌توان به افزايش استرس و كاهش بهزيستي روان شناختي اشاره داشت. بنابراين، پرورش مهارت‌هايي همچون تاب‌آوري براي مقابله با اين پيامدها و يا پيشگيري از بروز آنها مي‌تواند كمك كننده باشد. لذا پژوهش حاضر با هدف تعيين اثربخشي آموزش تاب‌آوري بر ميزان استرس و بهزيستي روانشناختي پرستاران انجام گرفته است. روش بررسي: پژوهش از نوع نيمه آزمايشي با پيش آزمون- پس آزمون و گروه كنترل بود. جامعه مورد مطالعه 220 پرستار يك بيمارستان نظامي بودند. براي انتخاب نمونه پژوهش، 30 نفر از پرستاراني كه در پرسشنامه بهزيستي روانشناختي ريف (1989) نمره پايين و در پرسشنامه استرس ادراك شده كوهن (1983) نمره بالا كسب كرده بودند، انتخاب و به طور تصادفي در دو گروه آزمايش و كنترل قرار گرفتند (15 نفر آزمايش و 15نفر كنترل). گروه آزمايش تحت مداخله آموزش گروهي تاب‌آوري بر اساس نظريه هندرسون به مدت 8 جلسه 90 دقيقه‌اي قرار گرفتند و گروه كنترل هيچ مداخله‌اي دريافت نكردند. يافته‌ها: نتايج نشان داد كه آموزش تاب‌آوري تأثير معني‌داري بر ميزان استرس (4/23=F) و بهزيستي روانشناختي (5/27=F) پرستاران داشته است. بحث و نتيجه‌گيري: يافته‌ها حاكي از تأثير آموزش‌هاي مبتني بر درمان شناختي مانند تاب‌آوري، بر اقشار مختلف جامعه از جمله مشاغل پر استرس و كاهش معني‌دار استرس و افزايش بهزيستي روانشناختي در آنها است.

Background: Nursing is a stressful career which can lead to negative consequences such as increased stress and reduced psychological well-being. So, nurturing capabilities such as resilience to deal with the consequences or preventing them can be helpful in this context. This study aimed to determine the effectiveness of resilience training on the level of stress and psychological well-being of nurses. Materials and methods: This study was a quasi-experimental survey consisting of pre- and post- test, and control group. The study was conducted on 220 nurses of a military hospital in Kerman. Among them, 30 nurses who gained low score regarding the Ryff Scales of Psychological Well-Being (1989) and high score in Perceived Stress Scale (by Sheldon Cohen; 1983) were selected and assigned into two experimental (n=15) and control (n=15) groups. The experimental group underwent resilience training program according to Henderson's theory for 8 sessions of 90 minutes. The control group received no intervention. Results: The analysis showed that resilience training had a significant effect on stress level (F=4.23) and psychological well-being (F=5.27) of nurses. Conclusion: The results of the current study showed the significant effect of cognitive-based trainings such as resilience, training on the subsidence of stress and improvement of psychological well-being of different strata in the society, especially people with stressful jobs.