كمينه سازي هزينه هاي پمپاژ درآبخوان آزاد تحت مدل شبيه سازي-بهينه سازي با استفاده از الگوريتم بهينه سازي سطوح شيبدار

با توجه به پيچيدگي هاي محيط آب زيرزميني، ابداع فن آوري هاي نو و بهره گيري از روش هاي پيشرفته در اين امر، كمك شاياني در بهبود مديريت منابع آب زيرزميني كرده است. در اين مطالعه جهت مديريت بهره برداري از آبخوان از مدل ارائه شده شبيه سازي-بهينه سازي FEM-MOIPO استفاده شد. مدل سازي رياضي آبخوان با استفاده از شبيه سازي عددي اجزاء محدود با در نظر گرفتن معادلات دو بعدي جريان آب زيرزميني انجام شد. در اين مطالعه 3 سناريو جهت مديريت بهينه بررسي شد كه در هر سناريو با تعداد چاه هاي مشخص مختلف ميزان افت و هزينه ي مورد نياز براي پمپاژ با توجه به نياز آب مورد ارزيابي قرار گرفت. همچنين منطقه ي مورد مطالعه با توجه به مقدار ضريب هدايت هيدروليكي به 3 ناحيه تقسيم گرديد. در نهايت هزينه ي پمپاژ چاه هاي بهره برداري با توجه به هدف مورد نظر (موقعيت چاه ها جهت بهره برداري بهينه، كاهش سطح افت) با استفاده از روش نوين الگوريتم صفحات شيب دار چند هدفه بهينه گرديد. نتايج نشان داد با توجه به اين كه آبخوان فرضي از 7 چاه پمپاژ برخوردار است با غير فعال كردن دو چاه در سناريوي 1، آبخوان داراي كم ترين هزينه جهت پمپاژ و افت سطح آب بود. همچنين سطح آب محاسبه شده توسط مدل اجزاء محدود با سطح آب مشاهداتي مدل مقايسه شدند به طوري كه خطاي نسبي و خطاي جذر ميانگين مربعات به ترتيب 0. 00024 و 0. 223 محاسبه شد كه نشان دهنده ي دقت بالاي مدل مي باشد.