ارزيابي فضايي آسيب پذيري بخش كشاورزي نسبت به خشكسالي-مطالعه موردي چهارمحال و بختياري

اغلب روش هاي مورد استفاده براي سنجش آسيب پذيري بخش كشاورزي نسبت به خشكسالي، يا از نظرات كارشناسان مختلف استفاده ننموده اند و به تفاوت هاي محيطي و اقليمي مناطق توجه نكرده اند و يا به تمامي شاخص هاي به كار رفته در مدل ها وزن يكسان داده اند. پرسش آن است چگونه مي توان با بهره گيري از نظر كارشناسان حوزه هاي مختلف، ميزان آسيب پذيري را ارزيابي نمود؟ در اين مقاله از مدل بهاتاچاريا و داس براي ارزيابي استفاده شد و از 16 نفر از نخبگان خواسته شد تا به كمك روش تحليل سلسله مراتبي، وزن شاخص هاي مورد استفاده در مدل را تعيين كنند. سپس با توجه به وزن هاي تعيين شده، نقشه پهنه بندي آسيب پذيري تهيه شد. يافته ها نشان مي دهد كه تفاوتي 5/3 برابري بين در معرض بودن پهنه هاي مختلف وجود دارد. همچنين تفاوتي 7/3 برابري در پهنه هايي كه بيشترين حساسيت را دارند نسبت به پهنه هايي كه كمترين حساسيت را دارند مشاهده شد. ميزان ظرفيت سازگاري نيز تفاوتي 6/2 برابري را در پهنه هاي با حداكثر و حداقل ظرفيت سازگاري نشان مي دهد. يافته ها همچنين تفاوتي 6/17 برابري را در پهنه هايي كه بيشترين آسيب پذيري را دارند نسبت به پهنه هايي كه كمترين آسيب پذيري را دارند، نشان مي دهد. ارتباط مستقيمي نيز بين ميزان بارندگي و ميزان آسيب پذيري نسبت به خشكسالي مشاهده نشد.