نقد كتاب جامعه مدني و دموكراسي در خاورميانه

A Critical Book Review of Civil Society and Democracy in the Middle East

اين كتاب در زمينۀ توسعۀ سياسي در رشتۀ جامعه‌شناسي توسعه نوشته شده است. توسعه موضوعي است كه بعد از جنگ جهاني دوم، با شروع سرمايه‌گذاري‌هاي آمريكا در اروپا و در ديگر كشورهاي جهان مطرح گشت. توسعۀ سياسي بعد از توسعۀ اقتصادي و فرهنگي اعمال مي‌شود. عموماً در اين مرحله مردم كشورهاي اسلامي درمقابل برنامه‌هاي توسعه به‌علت سكولار و متكي بر انديشۀ انسان‌گرايانه‌بودن و صرف توجه به علوم تجربي مقاومت مي‌كنند. ازاين‌رو، توسعه‌يافتگي در كشورهاي اسلامي با چالش‌هاي اساسي مواجه شده است. در كتاب حاضر نويسندگان مقالات، موانع بر سر راه ليبرال دموكرات‌شدن كشورهاي اسلامي را بر مي‌شمارند و راه‌حل پيش‌نهاد مي‌كنند. عمدۀ آنان معتقدند براي پيش‌گيري از برخوردها، مي‌بايد بين ايران و آمريكا كه قدرت‌هاي تعيين‌كنندۀ اصلي منطقه هستند، گفت‌وگو صورت پذيرد. مي‌بايد متون ديني اسلامي موردتجديد نظر قرار گيرد و اصول ليبراليسم به‌گونه‌اي با متون ديني توجيه گردد. ورود زنان به عرصه‌هاي اجتماعي و برقراري تساوي نقش بين مردان و زنان يكي از راه‌حل‌هاي كليدي براي اين كار است كه پيش‌نهاد مي‌كنند.

This book follows a political development in the Middle East. After World War II, at the time of the U.S. investments in Europe and the third world countries, development became a subject of study in social sciences. According to Modernization Theories, political development should follow economic and cultural developments. Mostly at this phase, Islamic societies resist development because of its secular, humanist, and experimental sciences bases. Thereby, development confronts challenges in Islamic countries. Articles of this book explain hardships of liberal democracy in Islamic countries and suggest some solutions. They believe there should be negotiations between Iran and the U.S., the top powers of the region, in order to avoid conflicts. Other suggestions are the interpretation of religious texts according to liberal principles, promotion of gender equality, and enhancement of women's' participation in social life.