امكان‌سنجي انطباق ويژگي‌هاي دولت مطلوب «هگل» با آموزه‌هاي دولت‌هاي توتاليتر نوين

Feasibility of Adapting the Hegel's Desirable State with the Doctrines of Modern Totalitarian States

در قرن بيستم، دولت هايي شكل گرفتند كه با صفت «توتاليتر» شناخته ميشوند. آنها گروه گسترده اي اعم از محافظه كاران و راست گرايان تندمزاج فاشيست و چپ گرايان راديكال كمونيست را در برمي گيرند. ماهيت و سبك رفتاري اين دولت ها در آموزه ها يا خط مشي هاي آنها تجلي مي يابد كه كم و بيش ريشه در گذشته دارد. از اين رو برخي از متفكران از جمله كارل پوپر و شوپنهاور مدعي اند كه يكي از فيلسوفاني كه ردپاي انديشۀ او را مي توان در اين آموزه ها به خوبي مشاهده كرد، هگل است. اكنون هدف اصلي اين مقاله آن است كه با انطباق مهم ترين ويژگي هاي نظريۀ دولت هگل با آموزه هاي دولت هاي توتاليتاريستي قرن بيستم، عمدتاً از جناح و نوع نازي يا فاشيستي آن در آلمان و ايتالياي بين دو جنگ جهاني، ميزان صحت اين ادعا روشن و آشكار شود. به همين دليل، پرسش اصلي پژوهش حاضر نيز چنين است: «آيا هگل دربارۀ دولت مورد نظر خود به گونه ا ي نظريه پردازي كرده و به مضاميني اشاره نموده است كه با آموزه‌هاي حكومت هاي توتاليتر قرن بيستمي انطباق دارد؟». يافته هاي پژوهش نشان مي دهد كه هر چند در لابه لاي افكار و انديشه هاي هگل درباره دولت و ويژگي هاي آن و هدف و غايتي كه دولت به دنبال آن است، مضاميني يافت مي‌شود كه مورد كج فهمي يا سوءاستفاده دولت هاي توتاليتر قرن بيستم واقع شده، در مجموع با آموزه هاي اين دولت ها به كلي متفاوت است و البته با موازين و قواعد دموكراسي يا ليبراليسم نيز همسويي كامل ندارد. اين پژوهش از نوع توصيفي تحليلي با رويكرد اسنادي تاريخي است و جمع آوري داد ه هاي مناسب براي تحليل نيز به شيوۀ كتابخانه اي انجام شده است.

Some states were established, in the twentieth century, which are characterized by the title of “Totalitarian”. They consist of a wide range including conservatives, fascist radical right-wingers and communist radical left-wingers. The nature and behavioral style of these governments are manifest in their doctrines or policies which are more or less rooted in the past. Hence, some thinkers like Karl Popper and Schopenhauer contain that Hegel was one of the philosophers whose trace of thought can be seen in these doctrines. Now, the main purpose of this article is to clarify the validity of this claim by adapting the most important features of Hegel's theory of state with the doctrines of the totalitarian states of the twentieth century, mainly from Nazi or fascist type in Germany and Italy between the two world wars. For this reason, the main question of the present study is: “has Hegel theorized about his desired state in a way that is consistent with the doctrines of the twentieth-century totalitarian states?” The findings of this study suggest that, although it is possible that notions may be found in Hegel's thoughts that are misunderstood or misused by totalitarian states, but overall, what Hegel has proposed about the state and its features is entirely different from the doctrines of the totalitarian states of the twentieth century. This study is descriptive-analytic with a documentary-historical approach and collecting the appropriate data for analysis is done in a library-based way.