شبيه‌سازي گسسته‌پيشامد فرآيند پذيرش بيماران نوبت‌دار و ارائه سناريوهاي بهبود با هدف كاهش زمان انتظار بيمار

Discrete- Event Simulation of Patients' Admission Process and Presentation of Improvement Scenarios with The Aim of Reducing Patient Waiting Time

زمينه و هدف: واحد پذيرش، ورودي اصلي بيمارستان است و اولين ارتباط بيمار با بيمارستان از طريق اين واحد صورت مي‌گيرد. زمان انتظار بيماران كه از پيامدهاي اصلي عملكرد اين واحد است كه نه­ تنها يكي از عوامل مهم تاثيرگذار بر رضايت­بيماران به­شمار مي‌آيد بلكه از شاخص­هاي ارزيابي كيفيت خدمات بيمارستان نيز مي‌باشد. هدف اين پژوهش ارائه سناريوهايي به منظور كاهش زمان­انتظار بيماران بود. مواد و روش‌ها: پژوهش از ديدگاه شيوه، توصيفي و از ديدگاه هدف، كاربردي بود. اين تحقيق به­طور مقطعي روي 110 بيمار­نوبت‌دار مراجعه‌كننده به­پذيرش بيمارستان محب­مهر انجام شد. داده‌ها در مدت 70 روز و به­طور يكنواخت در همه روزهاي هفته از­طريق مشاهده مستقيم، جمع‌آوري شده و در كاربرگ­هاي از پيش تهيه شده ثبت گرديده‌اند. مدل شبيه‌سازي، در نرم‌افزار Arena14 طراحي و اجرا شد. نتايج: بر­اساس يافته­هاي پژوهش، واحد پاراكلينيك و قسمت انتظار براي خالي شدن تخت، دو گلوگاه اصلي زمان در سيستم مورد مطالعه بودند. به منظور حل مساله، براي هر يك از واحدهاي فوق يك سناريو طراحي و در محيط شبيه‌سازي آزمايش شد. اجراي اين آزمايش‌ها، نشان مي‌دهد كه سناريوهاي پيشنهادي به طور مجزا و توامان، در مقايسه با شرايط موجود، نتايج بهتري در كاهش زمان­انتظار و هم‌چنين افزايش تعداد افراد بستري­شده به­دنبال داشتند. نتيجه‌گيري: بهبود فرآيندهاي درماني از­طريق شناخت سيستم خدمات‌رساني بيمارستان و تجزيه­و­تحليل گلوگاه‌ها و نقاط­ضعف آن حاصل مي‌شود. مطابق با نتايج، افزايش تعداد­كاركنان واحد پاراكلينيك و تخت‌هاي آزاد بيمارستان، عملكرد واحد پذيرش بيمارستان را بهبود مي‌دهد. اجراي سناريوهاي فوق، زمان­انتظار بيماران را حدود 78% و زمان­انتظار خالي­شدن تخت را حدود 50% كاهش مي‌دهد.

Background: The admission unit is the main entrance of the hospital and the first patient communication with the hospital is through this unit. The waiting time of patients, which is one of the main consequent of this unit, is not only one of the important factors affecting the satisfaction of the patients, but also is one of indicators of the quality of service of the hospital. This study aimed to provide scenarios at reducing patients’ waiting times. Materials and Methods: This research in terms of methods and goals was a descriptive and an applied one, respectively. This study performed on 110 patients who had been admitted to the Mohb-e-Mehr hospital during 70 days and were uniformly trained on all days of the week. Information was also obtained using observation and data recording in prepared forms. The simulation model was designed and implemented with the Arena 14 software. Results: Based on research findings, the para-clinical unit and the waiting room for hospitalization were two main bottlenecks in the studied system. In order to solve the problem, for each of the above units, a scenario designed and simulated. The implementation of these tests revealed that the proposed scenarios in comparison with the existing conditions had better results in reducing the waiting time and also increasing the number of admitted patients. Conclusion: Improvement of the therapeutic processes will occur through the recognition of the hospital services system and analysis of the bottlenecks and its weakness points. According to the results, an increase in the number of para-clinical unit staff and hospital beds improves the hospital admission function. The implementation of mentioned scenarios reduces waiting time for patients by about 78% and reduces the waiting time for emptying the bed by about 50%.