رابطه مديريت استعداد با جانشين پروري در كاركنان ستادي دانشگاه علوم پزشكي شيراز: يك مطالعه موردي

The Relation between Talent Management and Succession Planning: among the staff of Shiraz University of Medical Sciences: a case study

مقدمه: امروزه، سازمان‌هاي پويا در تلاش براي ايجاد فرصت‌هايي براي جذب استعدادها هستند كه يكي از ابزارهاي مديريت استعداد و تأمين نيروهاي زبده براي مشاغل اصلي سازمان، جانشين‌پروري است. هدف اين مطالعه بررسي رابطه مديريت استعداد با جانشين‌پروري در كاركنان ستادي دانشگاه علوم پزشكي شيراز در سال 1396بود. روش‌ها: اين مطالعه، از نوع توصيفي-تحليلي و مقطعي بود كه در سال 1396 بر روي 307 نفر ازكاركنان ستادي دانشگاه علوم پزشكي شيراز انجام گرفت. جهت گردآوري داده‌ها از پرسشنامه مديريت استعداد Phillips و Roper و پرسشنامه جانشين پروري Kim استفاده شد. داده‌ها با استفاده از آزمون‌هاي آماري تحليلي t-test، ANOVA و ضريب همبستگي پيرسون و با بهره‌گيري از نرم‌افزار SPSS نسخه 23 مورد تجزيه و تحليل قرار گرفتند. نتا‌يج: سطح مديريت استعداد و جانشين‌پروري در كاركنان مورد مطالعه، در حد متوسط بود. همچنين، بين ميانگين مديريت استعداد و جانشين پروري با سطح تحصيلات (به ترتيب، 006/0P= و 001/0P<) و بين ميانگين مديريت استعداد با معاونت محل خدمت كاركنان مورد مطالعه (005/0P=)، ارتباط آماري معناداري وجود داشت. در نهايت، بين ميانگين مديريت استعداد و جانشين پروري، همبستگي مستقيم و معنادار مشاهده شد (001/0P<). بحث و نتيجه‌گيري: با توجه به نتايج مطالعه پيشنهاد مي‌شود كه با پياده‌سازي اصول مديريت استعداد، خزانه ارزشمندي از استعدادها در سازمان ايجاد شود تا بتوان با استفاده از اصول جانشين‌پروري در زمان مناسب، به نيروهاي كيفي و كارآمد دسترسي داشت و افراد شايسته را جايگزين نمود.

Background: Today, dynamic organizations are trying to create opportunities for attracting talented employees. One of the tools of talent management and providing qualified human resources for the main organizational jobs is succession planning. This study aimed to investigate the relation between talent management and succession planning among employees working in the headquarters of Shiraz University of Medical Sciences in 2017. Methods: This was a cross-sectional and descriptive-analytical study conducted on the 307 employees working at the headquarters of Shiraz University of Medical Sciences in 2017. The required data were collected using the Phillips and Roper’s talent management and Kim’s succession planning questionnaires. The collected data were analyzed through SPSS23.0 and using statistical tests, including t-Test, ANOVA and Pearson correlation coefficient tests. Results: Talent management and succession management were at moderate levels. Also, means of talent management and succession planning showed significant relations with employees’ education level (P=0.006 and P<0.001 respectively). There was also a significant relation between the mean of talent management and employees’ work place (P=0.005). Finally, there was a direct and significant correlation between the means of talent management and succession planning (P<0.001). Conclusion: According to the results of the study, it is suggested that by implementing the principles of talent management, a valuable treasury of talented employees be created, using the principles of succession planning in the organization in order to have access to qualified and efficient employees at the right time.