لباس متحدالشكل: بازنمايي قدرت و مدرنيته (دوران پهلوي اول)

Uniform: The Representative of Power and Modernity in the First Pahlavi’s Reign

دولت پهلوي اول، به موازات تأسيس نهادهاي نظامي، اداري و آموزشي مدرن، نظام پوشاك متحدالشكل (يونيفورم را در ابعاد گسترده براي مردان، و تا حدودي زنان، اعمال كرد. اين نظام پوشاك بازنمود سلطه ساختار قدرت بر متن زندگي مردم بوده و از ابزارهاي مهم دولت براي كنترل ملت، و ساخت جامعه اي مدرن، منضبط و مطيع، اين پژوهش در پي پاسخ به اين پرسش است كه چگونه دولت پهلوي از نظام پوشاك متحدالشكل براي ساخت هويت ملي مدرن ايراني مددگرفت؟ بدين منظور، با روش تحليل محتواي كيفي متون تاريخي اين دوران و پس از مرور پيشينه لباس متحدالشكل در دوران قاجار، به جريان اعمال سياست متحدالشكل پوشاك در دوران پهلوي اول مي پردازد، و رابطه آن را با انديشه ناسيوناليسم اين دوران و فرايند ساخت دولت ملت نوين ايراني بررسي مي كند. از نظر دولت پهلوي اول يونيفورم ابزاري بود براي اعمال قدرت و كنترل انضباطي، واژگون ساختن هويت هاي متكثر از پيش موجود، و نيز القاي شيوه هاي رفتاري و سلوك متحدالشكلي در مردم. همچنين نماد نظم و پويايي جهان مدرن بود، و بازتاب جامعه اي منضبط، آموزش ديده و متعهد به ساختار قدرت. پژوهش حاضر ابعاد سياسي اجتماعي و زيباشناختي نظام پوشاك متحدالشكل را به تصوير مي كشد

government exerted uniformed clothing system for men and women. Implemented in the 1920’s, the uniformed clothing system represented the hegemony of power structure over people’s lives. It was also regarded as a significant means of national control that led to construction of a modern, ordered, and disciplined society. Through studying the historical context, the present article asks the following research question: How did the First Pahlavi utilize the uniformed clothing system to construct a modern Iranian national identity? After reviewing the history of uniformed clothing system in Qajar’s time through the article’s descriptive-analytical methodology, it reviews the significance of implementation of uniformed clothing system in the First Pahlavi’s reign. Such a review will investigate the relationship of such an implementation with nationalism and modernization of the Iranian society. Alongside these two scholarly objectives, the article identifies the political, social and aesthetic qualities of implementation of uniformed clothing system in the First Pahlavi’s period. The uniformed clothing system was a means for enforcing power and discipline, overturning plural preexisting identities, and instilling uniformed behavioral codes in people. Being loyal to the structure of power, the uniformed clothing system also represented the ordered and dynamic world and was a reflection of a disciplined and educated society.