نقش حزب دموكرات در تشديد مخالفت عمده مالكان در برابر مرحلة اول اصلاحات ارضي در كردستان ايران

The Role of the Democratic Party of Iranian Kurdistan in the Resistance Escalation of Large Landowners in the First Phase of the Land Reform in Iranian Kurdistan

قوانين مرحله اول اصلاحات ارضي مقدار مالكيت عمده مالكان را به يك روستاي شش دانگ محدود مي كرد. اگرچه اين قوانين در سراسر كشور داراي اهداف واحدي بود، اما واكنش هاي متفاوت مالكان را در پي داشت. چنان كه در كردستان، به عنوان منطقه مورد بررسي اين تحقيق، با برخوردهاي متعارضي مواجه گشت . در پژوهش حاضر مسئله اين است كه با توجه به اين كه اجراي اصلاحات ارضي از برنامه ها و خواسته هاي اصلي حزب دموكرات كردستان بود و على القاعده مي بايست از اين برنامه حمايت كند، چرا به مخالفت با آن و حمايت از خوانين برخاست؟ بر اساس يافته هاي تحقيق، حزب بر شدت مقاومت مالكان در برابر اصلاحات ارخصي افزود و آن را به سمت شورشهاي مسلحانه سوق داد. اگرچه اين برنامه از خواسته هاي اصلي حزب بود، اما اجراي آن توسط شاه را طرحي به منظور فرونشاندن نارضايتي هاي اجتماعي مي دانست. علاوه بر آن، اين برنامه را تهديدي براي تفكرات ناسيوناليسم كردي قلمداد مي كرد، زيرا با اجراي آن قدرت محلي مالكان و رؤساي عشاير از ميان مي رفت و قدرت حكومت جايگزين آن مي شد. و حزب در دستيابي به اهداف خود با خطرات جدي مواجه مي شد. وابستگي مالي حزب به مالكان و همزماني شورش كردستان عراق با اجراي اصلاحات ارضي و تأثيرات اين جنبش بر كردستان ايران نيز نقش مهمي در چگونگي رويكرد اعضاي حزب به برنامه اصلاحات ارخصي و مالكان داشت

The provisions of the first phase of the land reform of the Shah’s White Revolution limited the amount of the large landowners’ proprietorship to just one village. Although the legal articles of the reform covered the whole country, the landowners showed resistance against it. In Kurdistan Province, the conflicts took place against the reform. The present study asks the following question: Why did Democratic Party of Iranian Kurdistan support the landowners and oppose the reform despite the fact that it had promised people to support it? According to the findings of the study, the party incited the conflict between the landowners and government officials and even caused armed conflict between them. Although land reform had been one of the main principles of the party, it regarded the Shah’s land reform a means for suppressing social discontents. Besides, it saw the reform as a threat to the Kurdish nationalistic ideas. Through implementation of land reforms, local governments, tribal leaders and eventually the party would have lost their power and the hegemony of the central government would have been administered instead of them. It needs to be mentioned that the party’s financial dependency on landowners and the contemporary uprising of Iraqi Kurdistan influenced the party and its decision to oppose the Shah’s land reforms