كليدواژه :
مكانيابي , آبزي‌پروري دريايي , فرآيند تحليل سلسله مراتبي (AHP) , سامانه اطلاعات جغرافيايي , سيستان و بلوچستان
چكيده فارسي :
آبزي پروري يك صنعت به سرعت در حال رشد در كشورهاي در حال توسعه است. در سيستان و بلوچستان، مساحت زمين مورد استفاده براي آبزي پروري در سال هاي اخير با توجه به تقاضاي رو به افزايش، توسعه يافته است. هدف اين تحقيق، مكانيابي مناطق مناسب توسعه پرورش ميگو در سواحل جنوبي استان سيستان و بلوچستان با استفاده از سامانه اطلاعات جغرافيايي (GIS) با ايجاد پايگاه لايه هاي اطلاعاتي معيارها و گزينههاي موثر است. لايه هاي اطلاعاتي (نقشههاي ارتفاع، شيب، كاربري اراضي، فاصله از دريا، ضخامت خاك، نوع خاك، pH خاك، بافت خاك، فاصله از مراكز تكثير، فاصله از راه ها و فاصله از بازارهاي محلي) تهيه گرديد. وزن معيارها و گزينه ها با روش فرآيند تحليل سلسله مراتبي در محيط نرم افزار EC2000 تعيين گرديد. از محيط نرم افزار ArcGIS براي مدل سازي و تحليل فضايي و تلفيق لايه ها استفاده شد. با تلفيق و همپوشاني لايه هاي اطلاعاتي، نقشه نهايي جهت توسعه آبزي پروري در منطقه در چهار پهنه (بسيار مناسب، مناسب، نسبتاً مناسب و نامناسب) ترسيم گرديد. نتايج نشان داد كه از اراضي مورد مطالعه، 1718 هكتار (2/1درصد) در طبقه بسيار مناسب، 12547هكتار (4/9 درصد) در طبقه مناسب، 103164 هكتار (8/76 درصد) در طبقه نسبتاً مناسب و 17059 هكتار (6/12 درصد) در طبقه نامناسب جهت توسعه آبزي پروري قرار گرفت. اين مطالعه نشان ميدهد كه از پايگاه داده هاي GIS مي توان براي ايجاد مدل هاي مكاني در ارزيابي اراضي براي آبزي پروري استفاده نمود. مدل ارزيابي اراضي در اين مطالعه براي شناسايي مناطق مناسب براي آبزي پروري از نظر افزايش توليد، حفاظت موثر و مديريت پايدار اراضي مفيد ميباشد.
چكيده لاتين :
Aquaculture is a rapidly growing industry in developing countries. In Sistan and Balouchestan, the land area used for marine aquaculture increased rapidly in recent years due to a steadily rising demand. The purpose of this research was conducted to identify appropriate sites for shrimp farming development in coastal of the Sistan va Balouchestan province using geographical information systems (GIS) based on creating a database of information layers of effective criteria and alternative. Data layers (Digital elevation model, slope, land use, soil thickness, distance to sea, soil type, soil pH, soil texture, distance to hatchery sites, distance to roads and distance to local markets) were gathered. The weight of criteria and alternatives were determined using an analytical hierarchy process (AHP) in EC2000 software. For modelling, spatial analysis and integration layers ArcGIS setting were used and the zoning map was obtained. By consolidation and overlaying data layers, the final map was drawn in order to classify the aquaculture development in the area in four various zones (highly suitable, suitable, moderately suitable, not suitable). The study revealed 1718 ha (1.2%) is the highly suitable, 12547 ha (9.4%) is suitable, 103164 ha (76.8%) is moderately suitable and 17059 ha (12.6%) is not suitable. This study shows that GIS databases of different formats and sources can be used effectively to establish spatial models in land evaluation for aquaculture. The land evaluation model developed in this study is useful to identify suitable areas for aquaculture in terms of efficient generation, effective conservation, and sustainable land management.
