بررسي بقاي سفيدبالك نيشكر، (Neomaskellia andropogonis (Hemiptera: Aleyrodidae روي دو رقم نيشكر تيمار شده با حشره‌كشهاي مختلف

Study on survival of the sugarcane whitefly, Neomaskellia andropogonis (Hemiptera: Aleyrodidae) on two sugarcane varieties treated with different insecticides

سفيد بالك نيشكر، Neomaskellia andropogonis Corbett يكي از آفات نسبتاً جديد در مزارع نيشكر ايران است. كنترل اين آفت به ويژه زماني كه جمعيت آن به سطح طغياني برسد دشوار است. به نظر مي­رسد بكارگيري حشره­كش­هاي شيميايي همراه با ارقام مقاوم بتواند جمعيت آفت را پس از رسيدن به سطح زيان اقتصادي به ميزان قابل قبولي كاهش دهد. در اين مطالعه، كارايي سه حشره­ كش با نحوه تاثير متفاوت شامل دلتامترين، دينتفوران و اسپيرومسيفن روي درصد بقاي مراحل مختلف زيستي سفيدبالك نيشكر روي رقم­ هاي IRC99-02 و CP69-1062 بررسي شد. در ميان حشره ­كش­هاي مورد آزمايش، دلتامترين به طور معني‌داري سميت بيشتري روي حشرات بالغ N. andropogonis داشت و LC50 آن روي رقم­هاي IRC99-02 و CP69-1062 به ترتيب 39 و 62 پي­ پي ­ام بود. غلظت­ هاي بالاي همه حشره­ كش­هاي مورد آزمايش به طور معني‌داري نرخ تفريخ تخم، درصد بقاي پوره ­ها، شفيره­ ها و حشرات بالغ را نسبت به تيمار شاهد در هر دو رقم نيشكر كاهش دادند. در برخي موارد، رقم IRC99-02 مقاومت بيشتري به مراحل مختلف زيستي سفيدبالك نيشكر نسبت به CP69-1062 داشت. نتايج نشان داد كه حشره­ كش­هاي مورد بررسي، با توجه به نحوي تاثير متفاوت، مي­توانند به صورت متناوب، همراه با ارقام مورد بررسي، در برنامة مديريت تلفيقي سفيد بالك نيشكر استفاده شوند. در هر حال به منظور تاييد اين يافته، انجام بررسي­هاي تكميلي در ارتباط با ارزيابي ميزان خطرات بوم شناختي و تعيين حداكثر مقدار مجاز باقيمانده سموم در محصول شكر ضروري است.

Sugarcane whitefly, Neomaskellia andropogonis Corbett is one of the relatively new pests of sugarcane fields in Iran. Control of this pest is an arduous work if its populations reach outbreak level. It seems using chemical insecticides along with resistant varieties can reduce pest population to an acceptable level after reaching economic injury level. In this study, the efficacy of three insecticides with different mode of actions including; deltamethrin, dinotefuran, and spiromesifen was examined on survival percentage of different life stages of sugarcane whitefly on IRC99-02 and CP69-1062 varieties of sugarcane. Among evaluated insecticides, deltamethrin had the most toxic effect against the adults of N. andropogonis with LC50 values of 39 and 62 ppm on IRC99-02 and CP69-1062 varieties, respectively. The higher concentrations of all insecticides significantly decreased egg hatching rate, survival percentage of nymphs, pupae and adults on both sugarcane varieties. The results revealed that evaluated insecticides, considering their different mode of actions, can be used alternatively in integrated management of the sugarcane whitefly along with the mentioned sugarcane varieties. However, in order to confirm these findings, complementary experiments regarding ecological risk assessment and determination of insecticides MRLs in yield are necessary.